Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

ΟΧΙ! ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑΜΕ

Το καινούργιο Ηρώο στο χωριό
                                   
     Με  αφορμή το γιορτασμό της 75ης επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 παραθέτουμε  ένα ποίημα του Γεωργίου Μάγκλαρη από την ποιητική συλλογή του «Δίχως όρια».
                  Το  ποίημα αυτό γράφτηκε προς τιμή των 52 ηρώων πατριωτών, που εκτελέστηκαν από  τους Ναζί στην Ανδρίτσα Αργολίδας το Νοέμβρη του 1943 με τον πιο απάνθρωπο τρόπο.
                                                       
Η θυσία
Ο ναός της Ανδρίτσας αλλόκοτος
Ελιές έχει για κολόνες
Πενήντα δυο όσες και οι θηλιές
Που στήσαν φασιστικά χέρια
Όσα και τα λεβέντικα κορμιά
Που ήθελαν να ζήσουν λεύτερα
Το γόνυ εμπρός του κλίνει
Ο νους συνειδητοποιεί το χρέος
Τα πάντα ποθούν συνέχεια
Η λευτεριά μεγαλύτερα μέτρα
Η γη να στρωθεί με κλαδιά ελιάς
Το ψωμί ίση  μοιρασιά
Και οι ψυχές τους ικανοποίηση

Αυτά που άκουσα για τους θείους μου 
                                                             
                                              Της   Ρίτας Μακρή
  Σ΄ αυτό το μαρτυρικό τόπο της θυσίας των 52 πατριωτών βρεθήκαμε το Νοέμβρη του 1987 συγγενείς, φίλοι και διάφορες αντιστασιακές οργανώσεις, για να τιμήσουμε τα παλικάρια που αντιστάθηκαν στο φασισμό αψηφώντας τη ζωή τους
.  Ένα τοπίο πανέμορφο δίπλα στις γραμμές του τρένου, κατάφυτο από ελιές που έγιναν μάρτυρες των φριχτών βασανιστηρίων και κάποιες μεταμορφώθηκαν σε κρεμάλες για τους 52 ήρωες.    
    Αφού εψάλλη επιμνημόσυνος δέηση για την ανάπαυση των ψυχών τους, έγινε προσκλητήριο νεκρών. Ονόματα άγνωστα σε μένα, ηλικίες πολύ μικρές, που ακούγοντάς τα δεν έμεινε κανένας ασυγκίνητος, ενώ η οργή και το μίσος για τους φασίστες δολοφόνους ήταν ζωγραφισμένα στα πρόσωπα όλων. Κάποια στιγμή  ένα ρίγος πέρασε στο κορμί μου ακούγοντας από το μεγάφωνο τα πολύ πολύ γνώριμα ονόματα:
          Νικόλαος Παπαναστασίου ετών 33
          Ανδρέας Παπαναστασίου ετών 19
Ήταν τα δυο αδέρφια της μάνας μου, που ποτέ δεν ξεπέρασε το χαμό τους. Ήταν ο μεγάλος της καημός σ’  όλη  τη ζωή της. Ο Νίκος συνειδητοποιημένος ιδεολόγος αριστερός- γι’ αυτό είχε αποκλειστεί από τις εισαγωγικές εξετάσεις της Παιδαγωγικής Ακαδημίας- μπήκε από τους πρώτους στην εθνική αντίσταση. Τον ακολούθησε και ο Αντρέας. Από το 1938 διατηρούσαν βιβλιοπωλείο-τυπογραφείο στην Τρίπολη στην ίδια θέση που ήταν μέχρι πριν δυο χρόνια, που έκλεισε κι αυτό με την κρίση στην οδό Κων-νου ΙΒ’, η οποία τώρα μετονομάστηκε  σε οδό Εθνικής Αντίστασης. Είχαν  λοιπόν τον  τρόπο να τυπώνουν τις προκηρύξεις. Δυστυχώς προδόθηκαν από στενούς συγγενείς που είχαν πρόσβαση στους Γερμανούς.
  Έτσι το  Νοέμβρη του 1943 τους έπιασαν οι Γερμανοί μέσα στο μαγαζί και τους πέρασαν χειροπέδες. Ένας Γερμανός ανέλαβε να τους οδηγήσει στα Σφαγεία της πόλης μέχρι να έρθει η ώρα της εκτέλεσης. Μαζί με τα δυο αδέρφια ήταν και ένας τρίτος με το όνομα Γιαλής, αν δεν κάνω λάθος. Μετά από παράκλησή τους δέχτηκε ο Γερμανός σύνοδός τους  να περάσουν –πάντα με τη  συνοδεία του-  από το σπίτι τους, για να πάρουν κάποια προσωπικά τους είδη. 
Εκεί ο πατέρας τους και παππούς μου Γιώργος Παπαναστασίου –Ντρίβας- κατάφερε να μεθύσει το Γερμανό προσφέροντάς του άφθονο κρασί. Ο Γερμανός έγινε λιώμα. Ξαπλωμένος σε μια καρέκλα με το περίστροφο στο χέρι  σιγoτραγουδούσε κι έπινε.
Ο παππούς μου μάταια παρακαλούσε τα παιδιά του να φύγουν. Να το σκάσουν από την πίσω πλευρά του σπιτιού: 
 -Φύγετε. Παιδάκια μου, φύγετε, σας ικετεύω!
-΄Oχι, πατέρα, θα σκοτώσει εσένα  ο Γερμανός.
  -Φύγετε, παιδάκια μου, εγώ το ΄φαγα το ψωμί μου. Φύγετε να γλυτώσετε εσείς. Τίποτα. Τα παιδιά δεν έφυγαν. Δεν ήθελαν να θυσιάσουν τον πατέρα τους. Ο Γιαλής πήδησε τη μάντρα, έφυγε και γλύτωσε. Ο Γερμανός ούτε που κατάλαβε.
  Έτσι τα δυο παλικάρια οδηγήθηκαν στα σφαγεία της πόλης όπου έμειναν κλεισμένα δυο-τρεις μέρες. Ύστερα μεταφέρθηκαν μαζί με άλλους πατριώτες στην Ανδρίτσα της Αργολίδας, όπου τους κρέμασαν από τις ελιές φτιάχνοντας τις κρεμάλες με καλώδια.
  Ένας αυτόπτης μάρτυρας διηγήθηκε στη θεία Χριστίνα,  την αδερφή τους – όταν λίγο αργότερα πήγε με το τρένο να τους πάρει για να τους θάψει- τα φριχτά βασανιστήρια που προηγήθηκαν από την κρεμάλα. Δε θέλω να τα γράψω. Δε γράφονται και δε λέγονται με λεπτομέρειες αυτές οι θηριωδίες. Ούτε βρίσκω λόγια, για να υμνήσω το μεγαλείο τους και να εκφράσω τον θαυμασμό  μου για αυτούς  και για πολλούς άλλους γνωστούς και αγνώστους. Το αφήνω στους παρακάτω στίχους:
      Πέσατε θύματα αδέρφια εσείς
      σε άνιση μάχη κι αγώνα.
      Τιμή, λευτεριά και ψωμί του λαού
      Γυρεύοντας βρήκατε μνήμα
      Αιώνια η μνήμα σε σας αδερφοί
       Στον τίμιο που πέσατε αγώνα..

                                                        ----------------
Με ελάχιστες παραλλαγές την ιστορία των αδερφών Παπαναστασίου είχε γράψει ο συμπατριώτης μας ιστορικός και φιλόλογος από τις δικές του ιστορικές πηγές Θανάσης Βασιλόπουλος  το οποίο μπορείτε να το διαβάσετε απο  εδώ  Γ.Γ.
     

6 σχόλια :

  1. Ανώνυμος27/10/15 23:47

    ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

    Σε παλαιότερο σημείωμά μου με τίτλο "Η μάχη της Ανδρίτσας", και σε αναφορά μου στα ονόματα πατριωτών που θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας, μετά από πληροφορίες, οφείλουμε να προσθέσουμε και το όνομα ενός νεαρού πατριώτη, του Τσόπορη Παναγιώτη (Φώτη) του Αθανασίου και της Σοφίας, το γένος Πολίτη, από το Πέρπενι (Καλλονή) Λακωνίας, ο οποίος μαζί με τους άλλους πατριώτες, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς σε ηλικία 18 ετών.
    ΘΑΝΑΣΗΣ Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
    ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος28/10/15 09:47

    Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε και πάλι το κεφάλι ψηλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος28/10/15 21:17

    Μετά από τόσα χρόνια το όχι στο γερμανικό φασισμό έχει μετατραπεί σε ναι σε όλα, ναι στις γερμανικές αξιώσεις και στα μέτρα λιτότητας, ναι στην πρωτοφανή κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος και στην μετατροπή της χώρας μας σε γερμανικό προτεκτοράτο. Άλλωστε, συνηθίζουμε τον τελευταίο καιρό να κάνουμε το όχι ναι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος28/10/15 21:54

    Ναι ..αλλα λεμε ΟΧΙ στις γερμανικες αποζημιωσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος29/10/15 08:38

    Υπάρχει μια αξιοπρόσεκτη επισήμανση στο χθεσινό άρθρο του
    Τάσου Κωστόπουλου για τον δοσιλογισμό
    Αξίζει να το διαβάσετε όλοι
    http://www.efsyn.gr/arthro/dosilogismos-i-ypervasi-enos-tampoy

    Χριστόφορος από Άργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος29/10/15 20:51

    Πολύ ωραίο ποίημα που αντανακλά τους πόθους όλων μας για μια "ελεύθερη" Ελλάδα! "Τα πάντα ποθούν συνέχεια"!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.