Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Η ΤΡΙΠΟΛΗ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ. Ο ΧΟΥΡΣΙΤ ΠΑΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΕΜΙΑ ΤΟΥ

 ΤΟΥ  ΘΑΝΑΣΗ  Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
                               
           Στην  Επανάσταση  η  Τρίπολη  λεγόταν  Τριπολιτσά. Το  όνομά  της  είχε  περίεργη  εξέλιξη. Στον  Παυσανία  αναφέρεται  ως  Τρίπολις, αλλά  μετά  παραμορφώθηκε. Το  1574  απαντά  ως  Υδροπολιτσά, σε  επιστολή  του  αρχιεπισκόπου  Ναυπλίου  και  Άργους  προς  τον  νοτάριο  του  πατριαρχικού  αρχείου  Θεοδόσιο  Ζυγομαλά. Το  1695  λέγεται  στο  χρονικό  Μάτεσι  Τροπολιτσιά. Το  1700  από  το  Μελέτιο  Υδροπολιτσά  και  Τροπολιτζά, και  από  τον Μάνθο  Τροπολιτζά. Στους  Βενετικούς  χρόνους  αναγράφεται  σαν  Ντροπολιτζά  Dropoliza.
Οι  Τούρκοι  την  ονόμαζαν  Ταραμπουλούζ , όπως  έλεγαν  και  την  Τρίπολη  της  Αφρικής  Μισίρ  Ταραμπουλούζ. Μετά  την  απελευθέρωση  έλαβε  τον  αρχαίο  τύπο  Τρίπολις.

Το  1785  η  Τρίπολη  έγινε  πρωτεύουσα  της  Πελοποννήσου. Σαν  διοικητές  της  αναφέρονται  οι  εξής  πασάδες:
1.       Αχμέτ  πασάς . (1785) Ήταν  ο  πρώτος που  την  περιτείχισε.
2.      Γιουσούφ  πασάς (1787)
3.      Μεχμέτ  πασάς (1803). Φοβερός  διώκτης  των  κλεφτών
4.      Σεΐτ  Οσμάν (1805)
5.      Βελή  πασάς. (1807). Γιος  του  διαβόητου  Αλή  πασά  των  Ιωαννίνων.
6.      Επεγίδ  Αχμέτ  (1812)
7.      Σακήρ  Ίτζελη  Αχμέτ  (1815)
8.      Μπεκίρ  πασάς  (1819)
9.      Ιμπραήμ  (1820)
10.  Χουρσίτ  πασάς (1820). 

Ο  τελευταίος  υπήρξε  ο  μάλλον  διαβόητος  και  πολύκροτος  σατράπης  της  τουρκικής  αυτοκρατορίας. «Ανήρ  δραστήριος  και  τολμηρός»  γράφει  ο  Αραβαντινός. Η  λάμψη  της  δόξας  του, λέει, διαχέεται  στο  όνομά  του, γιατί  Χουρσίτ  στα  περσικά, λέγεται  ο  ήλιος.
Σιγά  σιγά  ανέβηκε  τα  σκαλοπάτια  των  τουρκικών  αξιωμάτων  και  το  1812  έγινε  μέγας  βεζύρης, ενώ  το  1813  ανέλαβε  την  καταστολή  της  επανάστασης  των  Σέρβων. Όλα  τα  φρούρια  έπεσαν  στα  χέρια  του, και  χιλιάδες  Σέρβοι  φονεύτηκαν  ή  αιχμαλωτίστηκαν. Το  δε  φρικωδέστερον, οι  αιχμάλωτοι  βασανίζονταν, στραγγαλίζονταν, ανασκολοπίζονταν  κατά  δεκάδες, διατέμνονταν  δια  μαχαιρών  εις  μικρά  τεμάχια, ή  ρίχνονταν  στο  πυρ  ζώντες, τα  δε  βρέφη  ρίχνονταν  σε  ζέον  ύδωρ, ενώ  πολυάριθμες  γυναίκες  και  παιδιά  οδηγήθηκαν  στη  Κωνσταντινούπολη, όπου  εξετέθησαν   ως  ανδράποδα  και  πουλήθηκαν  για  τρία  γρόσια  έκαστος, γιατί  για  τον  Χουρσίτ  κάθε  χριστιανός  ήταν  εχθρός  του  και  κάθε  εχθρός  της  Τουρκίας  και  δικός  του  εχθρός.

Μετά  την  καταστολή  της  επανάστασης  των  Σέρβων, ο  Χουρσίτ  διορίστηκε  Βαλής  της  Ρούμελης  και  το  1820  μετατέθηκε  στη  Πελοπόννησο. Ήλθε  δια  θαλάσσης  στο  Ναύπλιο, και  εν  συνεχεία  μετέβη  οδικώς  στη  Τρίπολη. Εκεί  διέμεινε  στο  περιβόητο  σεράγι  του.
Το  σεράγι  αυτό  βρίσκονταν  Β.Δ  της  πόλης, στη  σημερινή  πλατεία  Άρεως. Ήταν  πελώριο  και  ευρύτατο, δαπανήθηκαν  εκατομμύρια  γι’ αυτό, και  ο  Χουρσίτ  το  διεκόσμισε  με  έκτακτη  πολυτέλεια  και  λαμπρότητα. Ήταν  μεγάλο  οικοδόμημα, με  περιβόλους, μεγάλο  προαύλιο, διαιρεμένο  στα  δύο, και  στοές  στις 4 πλευρές  του. Ευρύτατος  προθάλαμος  οδηγούσε  σε  όλες  τις  αίθουσες  και  στα  απειροπληθή  δωμάτια. Οι  τοίχοι  ήσαν  κατάχρυσοι  και  κατοπτροφόροι, τα  καθίσματα  και  οι  αυλές  από  επίκροκο  καφέ  χρυσοκέντητο, ενώ  οι  λυχνίες , οι  λυχνούχοι  και  τα  αρωματοφόρα  αγγεία  από  σφυρηλατημένο  και  κρυσταλλικό  άργυρο. Οι  αίθουσες  κοσμούνταν  από  περσικούς  τάπητες, χρυσοκέντητους, με  θυσάνους  αργυρούς, και  το  σύνολο  γενικά  παρίστανε  τη  σελαγίζουσα  και  μυροβόλο  αίθουσα  σκηνή  μυθώδη  της  χαλιμάς, δαιμόνιο  πανόραμα  τρυφής  και  ηγεμονικής  ευμάρειας.  
Μέσα  σ’ αυτό  το  μεγαλοπρεπέστατο  ανάκτορο, ζούσαν  και  τα  περιλάλητα  χαρέμια του  Χουρσίτ  πασά. Αποτελούνταν  από  64  περικαλλείς  οδαλίσκες, που  περισυλλέχτηκαν   από  την  περιλάλητη  για  τις  ωραίες  γυναίκες   Γεωργία, και  άλλα  μέρη  της  Ανατολής, για  την  ηδυπάθεια  του  Χουρσίτ  πασά.  Επιφανέστερες  αυτών  ήσαν  οι  σύζυγοι  του  Χουρσίτ,  η  Εσμά  Χανούμ, η  Χατιτζέ  Χανούμ  και  η  Αΐσέ  Χανούμ, καθώς  και  η  Φατμέ  Χανούμ  την  οποία  ο  γηραιός  σατράπης  υπεραγαπούσε. Μεταξύ  όλων  όμως, διέλαμπε  η  Εσμά, τιτλοφορούμενη  ως  σουλτάνα, είχε  δε  είκοσι  θεραπαινίδες  γύρω  της, ενώ  οι  άλλες  πέντε.  Θησαυροί  αμέτρητοι  κοσμημάτων  και  χρωμάτων  συμπλήρωναν  τη  μυθώδη  πολυτέλεια  και  απερίγραπτη  ευμάρεια  και  χλιδή  των  γυναικών  αυτών.
Όταν  η  Τριπολιτσά  έπεσε  στα  χέρια  των  Ελλήνων, το  Σεπτέμβρη  του  1821, πυρκαγιά  μεταδόθηκε  στο  Σεράγι . Οι  γυναίκες  αυτές, γράφει  ο  Στέφανος  Ξένος, έγιναν  «ωχρές  ως  ο  θάνατος, με  κόμην  ερριμένην, έτρεχον  από  γωνίαν  εις  γωνίαν, εκρύπτοντο  εις  σκευοθήκας, υπό  τας  κλίνας, εις  υπόγεια, και  αμέσως  εξήρχοντο, ενθυμούμεναι  ότι  ήθελον  διαφύγει  τα  βλέμματα  των  ανθρώπων, ουχί  όμως  και  τας  φλόγας  της  πυρκαγιάς, ήτις  κατεβίβρωσκε  το  εξωτερικόν  του  σεραγίου». Άλλες  κρατούσαν  στα  χέρια  τους  διαμάντια, ή  πολύτιμα  σκεύη  για  να  προσφέρουν  σαν  λύτρα  υπέρ  της  ζωής  τους. Άλλες  γιαταγάνια  για  να  θανατωθούν  παρά  να πέσουν  στα  χέρια  των  «ακάθαρτων  γκιαούρηδων», και  πλησίαζαν  τα  παράθυρα  για  να  πέσουν  κάτω  στις  φλόγες, όταν  οι  Έλληνες  θα  έμπαιναν  μέσα.
Τα  χαρέμια  αυτά,  μετά  την  πολιορκία  της  Τρίπολης, παραδόθηκαν  από  την  Ελληνική  διοίκηση  για  φύλαξη  στο  νεαρό, ωραίο  και  ανδρείο  γιο  του  Πετρόμπεη  Γεώργιο, τον  επιλεγόμενο  και  Μπεηζαδέν  Γεωργάκη, ο  οποίος  τα  διεφύλαξε  μέχρι  την  20η Απριλίου  1822. Έτυχαν  δε  πολλών  περιποιήσεων  κατά  την  7μηνη  αιχμαλωσία  τους. Εν  συνεχεία, με  διαμεσολάβηση  του  Γενικού  αρμοστή  Επτανήσων  Μεΐτλάν  συμφωνήθηκε  να  δοθούν  πάλι  στον  Χουρσίτ  με  ανταλλαγή  άλλων  αιχμαλώτων  και  με  πληρωμή  λύτρων  540.000  φράγκων. Με  ενέργεια  του  Χουρσίτ  εστάλη  πλοίο  Αγγλικό  στη  Κόρινθο, φέρον  τα  λύτρα  και  τους  αιχμαλώτους, για  να  παραλάβει  τα  χαρέμια. Κατά  την  απόβαση  εκτυλίχτηκαν  συγκινητικές  στιγμές. Οι  Οθωμανίδες  αναλύθηκαν  σε  λυγμούς  και  δάκρυα, αποχωριζόμενες  των  Ελλήνων, με  τους  οποίους   είχαν  συμβιώσει  ηδέως  τόσους  μήνες, και  τους  προτιμούσαν  έναντι  του  ζυγού  του  ζηλότυπου  γέρου  και  θηριώδους  πασά. Ίσως  και  προαισθήσεις  και  φόβοι  αόριστοι  επίεζαν  τη  ψυχή  τους.
Ο  Χουρσίτ, μετά  τη  καταστροφή  του  Αλή  πασά  των  Ιωαννίνων, έμενε  στη  Λάρισα, όπου  παρέλαβε  τα  περιπόθητα  χαρέμια  του. Αντελήφθη  όμως  ότι  κατά  τη  διάρκεια  της  αιχμαλωσίας  τους  έγιναν  ένοχα  εσχάτης  απιστίας, και  παρείχαν  προδήλως  τις  αποδείξεις  αυτές. Και  μέσα  στην  αγριότητά  του  και  τη  ζηλοτυπία  του, δήμιοι  έκλεισαν  κατά  διαταγή  του  αυτές  μέσα  σε  σάκους,  τις  έριξαν  και  τις  έπνιξαν  στο  ποταμό  Πηνειό. Από  τη  φοβερή  αυτή  ποινή  απηλλάγη  μόνο  η  πρώτη  των  συζύγων  του, η Εσμά  Χανούμ.
Το  1822  ο  Χουρσίτ  έπεσε  στη  δυσμένεια  του  σουλτάνου, κατηγορηθείς  ότι  σφετερίστηκε  τους  θησαυρούς  του  Αλή  πασά, και  δικάστηκε  σε  θάνατο. Πληροφορηθείς  την  προγραφή  αυτή  αυτοκτόνησε  στη  Λάρισα  και  κηδεύτηκε  μεγαλοπρεπώς. Μετά  από  τρεις  μέρες, ο  δήμιος, ανασκάψας  τον  τάφο  του, του  απέκοψε  το  κεφάλι  για  να  το  φέρει  στη  Πόλη, προς  βεβαίωση  του  θανάτου  του.
Αυτός  ήταν  ο  φοβερός  Χουρσίτ, τελευταίος  πασάς  της  Τρίπολης, ο  οποίος  ευτυχώς  για  την  Ελληνική  Επανάσταση, στις  αρχές  του  1821  μετατέθηκε  για  να  πολεμήσει  τον  Αλή  πασά, και  η  απομάκρυνση  αυτή  ωφέλησε  την  επανάσταση, γιατί  αν  βρισκόταν  στην  Τριπολιτσά, πολλοί  ιστορικοί  λένε  ότι  η  Πελοπόννησος  δεν  θα  τολμούσε  να  επαναστατήσει, ή  η  εξέγερση  αυτή  θα  κατεπνίγετο  πάραυτα  από  τον  ραδιούργο  αυτόν  σατράπη.

22 σχόλια :

  1. Ανώνυμος16/12/13 09:36

    τράφικινκ , εμπόριο ανθρώπων και στην Ελλάδα!

    Τα χαρέμια αυτά, μετά την πολιορκία της Τρίπολης, παραδόθηκαν από την Ελληνική διοίκηση για φύλαξη στο νεαρό....
    Εν συνεχεία, με διαμεσολάβηση του Γενικού αρμοστή Επτανήσων Μεΐτλάν συμφωνήθηκε να δοθούν πάλι στον Χουρσίτ με ανταλλαγή άλλων αιχμαλώτων και με πληρωμή λύτρων 540.000 φράγκων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος16/12/13 09:38

    κατηγορηθείς ότι σφετερίστηκε τους θησαυρούς του Αλή πασά, και δικάστηκε σε θάνατο.

    σήμερα τους αναγάγουμε σε σωτήρες!α !χψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος16/12/13 09:51

    ΜΠΡΑΒΟ Θανάση!αυτό έπρεπε να είναι το α΄σχόλιο μου. ειναι αρκετά κατατοπιστικό και επι τέλους εμεις που δεν έχουμε εντρυφήσει στην ιστορία να μάθουμε και άλλα πράγματα εκτός από το πόσους σκότωσε ποιος και πότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. γιωργος μπουρεκας16/12/13 12:30

    ποτε δε βλαφτει η γνωση .ομως θα διαφωνησω με τον προλαλησαντα πρωτον γιατι εκεινη η εποχη ητανε διαφορετικη απο τη σημερινη κι οτι παθανε οι τουρκοι καλως το παθανε διοτι εμεις ειμαστε οι σκλαβοι κι αυτοι οι καταχτητες-τι θελανε εδω- και δευτερο αλλα ηθικα μετρα υπηρχανε τοτε..κι εν πασει περιπτωσει αυτη διδαξανε το τραφικιγκ και μαλιστα ο ιδιος ο χουρσιτ που αντι να εχει γυναικα ειχε χαρεμι ασε δε που ο αγραμματος πολεμιστης δεν ηταν ο ρηγας φερραιος και ο διονυσιος σολωμος να αντιλαμβανεται τις ιδεες του συγχρονου τοτε διαφωτισμου και την ισοτητα κι ακομα οτι οι γυναικες δεν ηταν με τη θεληση τους στο χαρεμι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος16/12/13 14:20

    Οι Οθωμανίδες αναλύθηκαν σε λυγμούς και δάκρυα, αποχωριζόμενες των Ελλήνων, με τους οποίους είχαν συμβιώσει ηδέως τόσους μήνες, και τους προτιμούσαν έναντι του ζυγού του ζηλότυπου γέρου και θηριώδους πασά. Ίσως και προαισθήσεις και φόβοι αόριστοι επίεζαν τη ψυχή τους.

    Το ηδέως με μπερδεύει λίγο.....μήπως θέλει να πει ότι έζησαν μέσα στη χλύδα και δεν ήθελαν να φύγουν???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος16/12/13 14:37

    «Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὅτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει͵ οὐκ ἔστι τοῦτον ἡδέως ζῆν».
    «Δεν είναι δυνατό να ζει κανείς ευχάριστα, αν δεν ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, όπως και δεν μπορεί να ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, αν δεν ζει ευχάριστα».
    —Επίκουρος

    Τελικά πώς ζούσαν οι έλληνες τότε????



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος16/12/13 14:39

    9.51

    Να παρακολουθήσεις και τον σουλεϊμάν, δεν θα πάθεις τίποτα, στο εγγυώμαι, θα παραμείνεις έλλην.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος16/12/13 14:51

    σερβοι.....ενας λαος βασανισμενος απο πολεμους οσο και ο δικος μας,λαος με βαλκανικα παθη, λαος που θεωρει τους ελληνες αδελφια και τους αγαπαει παθολογικα........μπραβο θαναση .gerolykos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. κουκος απο σφενταμακια16/12/13 15:53

    2.20 το ηδεως μια εννοια εχει...κατα το λαο οχι κατα το φιλοσοφο...μονοκαλοπεραση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος16/12/13 16:19

    Ο ελληνοσερβικός... έρωτας της ασφάλτου απασχολεί τις τοπικές κοινωνίες στη ΝΑ Σερβία. Οι σχέσεις Ελλήνων με Σέρβες θέμα συζήτησης στο δημοτικό συμβούλιο της Μπέλα Παλάνκα

    Κάτι ξέρεις γεράκο και όλο απόξω απόξω το φέρνεις. Μη σε πάρει χαμπάρι η γρια την έβαψες....

    Που κολλάνε οι σέρβοι στο χαρέμι, όχι πες μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος16/12/13 16:32

    Η Υβόννη Μπόσνιακ βαφτίστηκε χριστιανή σε κολυμπήθρα στη θεσσαλονίκη. Το εκμυστηρεύτηκε, γιώργο μου, στη Μενεγάκη. Λες να είναι η αιτία το ηδέως στην ελλάδα. Καλά να πάθει κι αυτή, αφού ήρθε, δεν την καλέσαμε.....

    εξεπανέκαθεν ηδέως δηλαδή.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος17/12/13 12:28

    Θανάση ,μιας και καταπιάστηκες με αυτό το θέμα, θα ήθελα να ασχοληθείς και να μας πεις τη δική σου γνώμη από τις μελέτες πηγών σου, αν πράγματι αυτά που ακούστηκαν στη εκπομπή στο Σκάι για το πλιάτσικο κατά την άλωση της τρίπολης είναι έτσι όπως παριουσιάστηκαν.
    αν και πολλές πηγές αναφέρουν το πλιατσικο που επακολούθησε της άλωσης,πράγμα σύνηθες σε τέτοιες καταστάσεις , εκείνο που δεν έχει καθαριστεί αν η πολιορκία της Τρίπολης έγινε από επαναστατική διάθεση ή έγινε από απελπισμένους ανθρώπους και μόνο για τα λάφυρα που θα αποκόμιζαν σαν τους πειρατές ?

    καταλαβαίνω ότι η ιστορία δεν είναι μαύρο ή άσπρο, αλλά καλό είναι να καταλάβουμε αν τα λεγόμενα κουσούρια της φυλής μας ακολουθούν από τότε.

    είναι τυχαίο πχ ότι ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος αμέσως μετά το πρώτο ξένο δάνειο για το ποιος θα το διαχειριστεί και πως, ενώ η νίκη της επανάστασης δεν είχε καν αξασφαλισθεί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος17/12/13 13:15

    Αμα ο Θανάσης σου γράψει την αλήθεια πχ ό,τι μετά την άλωση (αλήθεια γιατί δεν την λέμε απελευθέρωση???) ακολούθησε κατά κάποιον τρόπο γενοκτονία (πολλοί ιστοριογράφοι μιλάνε για 11.000 γυναικόπαιδα σφαγιασθέντα) δεν θα τολμήσει να περάσει το γλογοβίτικο από κάτι ελληναράδες....

    Φωτιά και τσεκούρι στους ρεπούσηδες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος17/12/13 13:56

    Από Βικιπαίδεια (ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

    Ο όρος «άλωση» (ή άλωσις) με ενεργητική ή παθητική σημασία, που προέρχεται εκ του αρχαίου ελληνικού ρήματος αλίσκομαι = καταστρέφομαι, σημαίνει, ειδικά, τη πτώση πόλης στα χέρια του εχθρού, τη κυρίευση, την εκπόρθησή της. Γενικά όμως τη κάθε κατάκτηση και σύλληψη.

    Αλήθεια γιατί δε λέμε " Η απελευθέρωσις της Τριπολιτσάς" ??????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. γιωργος μπουρεκας18/12/13 11:32

    καλυτερα να διαβαζουμε σφαιρικα την ιστορια..εννοω απ ολες τις πηγες..υπαρχουν γι αυτο πανω απ ολα τ απομνημονευματα των αγωνιστων...οπως προκυπτει απο τ απομνημονευματα του κολοκοτρωνη περι αλωσεως προκειται γιατι η τριπολη ητα η πρωτευουσα των τουρκων...ο στρατηγος λεει οτι σφαχτηκαν 32000 τουρκοι...η αληθεια ειναι 14000...ηταν μια απαντηση στην υποδουλωση των ελληνων για 400 στην ακραια αυτη βαρβαροτητα...μην ξεχνατε οτι στην κωνσταντινουπολη εξανδραποδισαν και εσφαξαν ενα πληθυσμο 50000 ελληνων κυριως και συνεχεια για 400 χρονια εκαναν οτι μπορεσαν στον ελληνικοχριστιανικο πληθυσμο...αλλωστε δε σταματησαν ποτε τις σφαγες αφου το 1822 κατεσφαξαν δεκαδες χιλιαδες χιωτες τα κρανια των οποιων ειναι εκει σε μουσειο...μην κρινετε λοιπον με σημερινα ανθρωπιστικα κριτηρια τι εγινε τοτε....περισσοτερα στον ιστορικο σπυριδωνα τρικουπη συγχρονο τοτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος18/12/13 12:47

    διασταύρωση πηγών χρειάζεται , και όχι τι θυμούνται ή τι γράφουν οι πρωταγωνιστές, γιατί σίγουρα οι πρωταγωνιστές της κάθε πλευράς βλέπουν τα γεγονότα με άλλη αντιληψη και αλλη οπτική γωνία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. κουκος18/12/13 15:32

    δηλαδη να ρωτησουμε τους τουρκους γιαβριμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος18/12/13 22:11

    όχι ρώρα το βενιζέλο θα σου πει την αλήθεια όπως και για τα υποβρύχια, και μάλιστα θα έχει και την μαρτυρία όλων των σοφών της βουλής για το πόσο καλά έκανε τη δουλειά του και πόσο αμερόληπτος είναι.>

    αλλά πέραν αυτού δεν υπάρχουν μόνο Ελληνες και Τούρκοι ιστορικοί είναι και αλλοι διεθνούς βελινεκούς που προφανώς θα βλέπουν τα ιστορικά γεγονότα με ουδέτερο βλέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. γιωργος μπουρεκας19/12/13 00:06

    τωρα το χαλας...πολιτικολογεις ενω μιλαμε σοβαρα...παντως να ξερεις οτι οι πηγες ειναι η πρωτη υλη της ιστορικης ερευνας οχι οι ιστορικοι..στο δε θεμα μας δεν αλλαζει τιποτα η σφαγη των τουρκων και η διευκολυνση των αλβανων να σωθουν..........δεν τ αρνειται κανενας...και γιατι οι ελληνες να φερθουν με το γαντι...τοσα χρονια οι τουρκοι εκαναν μυρια οσα...που να βρεθει καλοσυνη εκεινη την ωρα...δε θα τ αρμεξουμε παλι αυτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος19/12/13 08:19

    αναγκαστικά κάποια στιγμή θα αναφερθεις με παραδείγματα για να δώσεις να καταλάβει κάποιος τι εννοείς , πχ. αν βαλεις το μιχαλολιάκο να σου γραψει για την ιστορία της επταετίας σίγουρα θα είναι εντελώς διαφορετική η αποψή του
    απ΄αυτή που έχουμε μάθει ή και ζήσει κάποιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος19/12/13 09:36

    ....γιατί οι έλληνες να φερθούν με το γάντι.......

    Δε μιλάνε οι ιστορικοί για σφαγή των τούρκων, αλλά για μίνι γενοκτονία τούρκων(αν υπήρξε βέβαια), σαν εκείνες τις απάνθρωπες γενοκτονίες των αρμενίων,των ποντίων που καταγγέλουμε.

    Αν με την άλωση της τρίπολης σφαγιάστηκαν χιλιάδες γυναικόπαιδα τότε μπορεί το θυμικό να μην αγανακτούσε, σήμερα (με ψύχραιμο μάτι) δεν νομίζω να ταιριάζει η φράση στην αρχή......

    Απόψεις τι θέλουνε εδώ και καλά να πάθουν και γιατί να τους φερθώ με το γάντι κλπ έχουν μια απάντηση.....

    Γιατί έχω ελληνική παιδεία και δεν γενοκτονώ. Τελεία και παύλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. γιωργος μπουρεκας19/12/13 09:57

    ξεχνας οτι μας ειχαν με το σπαθι με το λουρι στο σβερκο...τι αντιδραση ηθελες..ετσι δεν αντιδρασαμε και με τους γερμανους; και για την ιστορια στην αλωση της τριπολης μετειχε και διμοιρια ας πουμε γλανιτσιωτων υπο τον παναγιωτη πολυχρονοπουλο η τζοροβηλα....προγονο των παπαθεοδωραιων...γιος αν δεν κανω λαθος του παπαγλαντζινα απ οπου καταγονται οι παπαδαιοι....σολωνα εχεις τιποτα γι αυτο...ποιοι πατριωτες μετειχαν;.....θαναση αν μπορεις ψαξτο....και συ 9.36 βαλε ονομα δε λες ασημαντα πραγματα...κανεις δε συμφωνει με σφαγη γυναικοπαιδων........ουτε για τοτε.....για τουρκους τοτε ειπα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.