Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ


Του ΒΑΓΓΕΛΗ Κ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
 Δέκα έξι ολόκληρα χρόνια είχαν  περάσει από τον διορισμό του (1940) ως δάσκαλος που σμίλεψε  τις παιδικές ψυχές με στόχαση και πολλά σχέδια.  
Τότε λειτούργησε  για πρώτη φορά και το νυχτερινό σχολειό, στο χωριό.
Είχε στοιχειώσει ,κοντά είκοσι πέντε χρόνια ήταν στο χωριό δάσκαλος.   Οι πατριώτες του τον αγαπούσαν, τον σέβονταν και τον συμβουλεύονταν. Αυτός ήταν ο Σταθάς ο κύριος Στάθης Σταθόπουλος , όπως τον λέγαμε ,ο δάσκαλος όλων μας.
Μπροστά στην μόρφωση των μαθητών του δεν μετρούσε, κόπους, κούραση, θυσίες, προσπάθειες, ώρες δουλειάς. Ήταν δάσκαλος ταμένος σ’ αυτό το ιερό χρέος.
Ξόδευε καθημερινά την ψυχή του, τον εαυτόν του . Λαχταρούσε κάθε πρωί ν’ ανοίξει την πόρτα του σχολείου και ν’ αρχίσει τον αγώνα της μάθησης για να φέρει με καιρό  σε τέρμα την αποστολή του. Ξύπνιο μυαλό, άνθρωπος με ανησυχίες, με δυνατότητες , με όνειρα , ιδέες και πράξεις.  Ήταν δυναμικός, καλλιεργημένος και πολύ μορφωμένος.
Ο δάσκαλος είχε πολλά προσόντα πνευματικά και ψυχικά. Ήταν ειλικρινής , σοβαρός  και ευχάριστος.
Ήταν κανονικού αναστήματος, με άσπρο και πάντα   χαμογελαστό πρόσωπο, ολίγον τι χαλαρά χείλη, αρυτίδωτο μέτωπο, μεγάλα αυτιά και λίγα μαλλιά. Τα μάτια του ήταν σπινθηροβόλα και κάλυπταν την έξυπνη πονηράδα του. Ήταν πάντα καλοντυμένος ,ευγενής και  προσιτός.
 Διάβασε βιβλία σοφών δασκάλων, εγκυκλίους, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες, ανθολογίες και μαζί με τις σπουδές του,  έγινε από τους καλούς ο καλύτερος.
Άφησε γλυκές αναμνήσεις στην μνήμη μας , γνώσεις, διδάγματα, συμβουλές, ευχές.
Ήταν γεμάτος αγάπη για τα παιδιά, αφοσιωμένος στο έργο του, όλο ευγένεια και καλοσύνη
Με τι χαρά και περηφάνια  μιλούν όλοι στο χωριό για τον δάσκαλο. Σαν να είναι συγγενής τους. Μα και κείνος με πολλές δυσκολίες και κόπους, πρωί κι απόγευμα, πολλά χρόνια μόχθησε, κουράστηκε προσπάθησε για την μόρφωσή μας.


  Άφησε   το ηρώο για την μνήμη των απανταχού Μυγδαλιωτών.
Άφησε  και τα γραφτά βιβλία:
«Μνήμες από την Αρκαδία και το χωριό μου Μυγδαλιά», « Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»,  «Ο Νικηταράς», «Βιβλιοθήκες και το ελεύθερο ανάγνωσμα», εγκυκλίους , ομιλίες  και πολλά άλλα. Κάποιος εκπαιδευτικός  μαθητής του, ας μας τα ειπεί. Όσοι τον πρόσεξαν, τον άκουσαν τον συμβουλεύτηκαν ,   τους άνοιξε ο δρόμος για προκοπή και πρόοδο.
Ένα πρωί, ήρθε στο σχολειό η μάνα του……
__Άκου δάσκαλε, να σου ειπώ. Το παιδί μου δεν μαθαίνει γράμματα με το ξύλο. Εγώ ξέρω πώς  τ’ ανάθρεψα μέχρι δω.  Μη μου το ξανα βαρέσεις.
__Κυρά Κωστούλα, το παιδί σου είναι έξυπνο. Με χάδια μόνο δεν μαθαίνει γράμματα και δεν μεγαλώνει σωστά. Να μην σου ειπώ χαλάει και τ’ άλλα παιδιά.
Ο  γιός σου έσπασε το πόδι της καρέκλας , σαν θα κάτσω να πέσω να γελάει η τάξη.
__Δάσκαλε, παίρνω τον λόγο μου πίσω. Με συγχωρείς για τα βαριά λόγια που είπα. Θα σου φέρω λούρες από την κυδωνιά μου να κάνεις την δουλειά σου ,όπως ξέρεις.
Εμείς χρειαζόμαστε θηριοδαμαστή να μας κρατήσει στο σχολειό , πάνω από εκατόν ογδόντα παιδιά!..   Πώς να μην τον θυμόμαστε με τόσα που έκανε, με τόσα που υπέφερε  και με  αυτά που σκέφτονταν  να κάνει;
__Κυρ δάσκαλε καλημέρα ,του είπε η Ελένη, όταν τον είδε στο μικρό προαύλιο του σχολείου.
__Καλημέρα Ελένη. Για πού τo ‘βαλες;
__Βιάζομαι δάσκαλε, πουρνάρια θα κουβαλήσω. Σχεδόν έγινε το ψωμί και πρέπει ν’  ανάψω τον φούρνο.
__Σήμερα κοίταγες περίεργα από το τζάμι, στην αίθουσα  που έκανα μάθημα.  Εκείνη κοκκίνισε από ντροπή.
__Κυρ δάσκαλε έτσι είναι,  κοίταγα. Θα ήθελα πολύ να είμαι ένα παιδί στην τάξη σου, να βλέπω και να μαθαίνω αριθμούς και γράμματα.
__Και δεν έρχεσαι Ελένη.  Πολλά θα μάθεις αν έχεις όρεξη  και υπομονή.
__Ντρέπομαι δάσκαλε. Τα νιάνιαρα θα με κοροϊδεύουν και οι μεγάλοι δεν θα πάνε πίσω.  Ο δάσκαλος τέλειωσε το σχολείο το μεσημέρι και όλο  το βράδυ σκεπτόταν την Ελένη, με αυτά που του είπε.  Σαν να’ χει δίκιο η Ελένη μονολόγησε.
Τι  χρωστάνε οι τσιούπες του κόσμου να είναι αγράμματες;  Ο πόλεμος του Σαράντα, η κατοχή,  η φτώχεια, η παραγκώνιση  του πατέρα, τις άφησε αμόρφωτες. Όταν του  εδόθη  η ευκαιρία από το Υπουργείο θυμήθηκε την Ελένη. Φρόντισε και   ιδρύθηκε  νυχτερινό, δημοτικό σχολείο για ενήλικες γυναίκες παντρεμένες και άγαμες.  «Όρεξη και χρόνο να έχουν  σκεπτόταν.»
Δεν τον έφταναν οι φουρτούνες και η πρωινή κούραση με εκατόν ογδόντα  μαθητές,  τώρα  ανέλαβε καθήκοντα  και βραδινά με αρκετές δυσχέρειες.
Ειδοποίησε  να συναντήσει  την Ελένη, την Γιωργούλα την Θοδώρα, την Κωστούλα και δυο τρείς άλλες αναλφάβητες τσιούπες με τα μικρά τους αδέλφια,  να πάρει κατά πρώτον την γνώμη τους.
__Καλημέρα κυρ δάσκαλε. Μας κάλεσες και δεν μπορούσαμε να σε αγνοήσουμε.
«Αφήσαμε το γάμο να πάμε για πουρνάρια».  Το ξέρουμε τι σκέφτεσαι.
__Σας περίμενα. Ξέρω ότι είστε φίλες και ξέρετε λίγα γράμματα. Σκοπός μου είναι να σας βοηθήσω να μάθετε πέντε αράδες γράμματα   παραπάνω, να μπορείτε να ζυγίζετε τα χόρτα  και να τα πουλάτε , χωρίς να  σας κοροϊδεύει ο κόσμος.
Θα σας χρειασθούν για όλη σας την ζωή.
Από σας θέλω τα βράδια που θα τελειώνουν οι δουλειές του σπιτιού, να έρχεστε στο σχολείο, να μην κάνετε απουσίες και να παρακινήσετε και τις υπόλοιπες κοπέλες ν’ ακολουθήσουν. Τι λέτε;
__Αν πρόκειται δάσκαλε, να πάρουμε το χαρτί και να πάμε στην συνέχεια στο Πανεπιστήμιο, δεν το συζητάμε καθόλου, αστειεύτηκαν.
__Μην θέλετε και Πανεπιστήμιο. Μπορείτε όμως να μορφωθείτε και να μάθετε πολλά πράγματα χρήσιμα για σας και αργότερα που θα παντρευτείτε για τον άντρα σας και  τα παιδιά σας.
__Δηλαδή κυρ δάσκαλε , τι θα μαθαίνουμε στο σχολείο;
__Θα μάθετε τα γράμματα της αλφαβήτου, θα κάνετε προτάσεις , θα διαβάζετε και θα γράφετε. Το πρόγραμμα προβλέπει και αριθμητική, πρόσθεση και αφαίρεση.
__Δηλαδή κυρ δάσκαλε, θα είμαστε σαν σε κανονικό σχολείο, με ποδιά και κορδέλα στα μαλλιά . Το πρόγραμμα προβλέπει τραγούδια, χορό εκδρομές;
__Σοβαρευτείτε  λίγο, δεν είστε μικρά παιδιά. Προβλέπεται  βραδινή προσευχή όταν θα φεύγετε απ εδώ, να σας φιλάει ο θεός την νύχτα μέχρι το άλλο βράδυ που θα έρχεστε για μάθημα. Δεν μπόρεσε να κρατήσει το ύψος του  και μονολόγησε. « Σιγά μην σας βρω και γαμπρούς.» και χαμογέλασε.
Έτσι ξεκίνησαν τα μαθήματα στο νυχτερινό σχολείο  το 1956 και τελείωσε το 1960.
__Ποιά τι λες πατέρα, θα με συνοδέψεις απόψε στο σχολειό; Πρώτο βράδυ είναι, κηδεμόνας μου είσαι.  Θα χαρεί ο δάσκαλος. Μπορεί  να γίνει και αγιασμός.
Τον  είχε πιέσει ο δάσκαλος να την αφήσει να πάει σχολειό. Ας έκανε κι αλλιώς. Του δάσκαλου χατίρι κανένας δεν χάλαγε.
__Κοίτα  μικρουλέματα η κόρη μου ,είκοσι πέντε χρονών , γυναίκα της παντρειάς και θέλει συνοδεία.
Άιντε καμιά βδομάδα τσιούπα ,και θα ιδούμε αν συνεχίσεις. Τώρα στα γεράματα θέλει η κόρη γράμματα.  Αν έχεις σκοπό να κοροϊδεύεις και να χάνεις το χρόνο σου κάτσε χάμου.
Μεθαύριο θα γεννάνε τα πρόβατα, θα θέλουν άρμεγμα, τόσες δουλειές έχουμε στο σπίτι. Σκέψου το καλά ,τι θα κάνεις.
Δεν πρόλαβαν να καθίσουν στα θρανία και άρχισαν να κρυφομιλούν  και ορισμένες να γελούν. Δεν άφησε τα πράγματα έτσι ο δάσκαλος. Ήξερε ποιες ήταν φίλες μεταξύ τους  και άλλαξε τις θέσεις που κάθονταν στην αρχή να μην του χαλάσουν το μάθημα.
__Εσείς κει κάτω ,ακούστε:  Όταν είναι θα  λέμε αστεία και θα γελάμε όλοι μαζί . Να μην επαναληφθεί αυτό που κάνετε απόψε.
Λοιπόν είσθε σύμφωνες; Τις ρώτησε.
__Σύμφωνες κύριε, απάντησαν. Οι μαθήτριες  τον  αγαπούσαν και  τον   σέβονταν,  χωρίς να μεταχειριστεί  βίαια  μέσα και χωρίς να υψώσει την φωνή του , ήσαν επιμελείς και κόσμιες .
Τα μαθήματα άρχισαν  και ζήτησε από όλες να προσέχουν στην παράδοση ,να ακούνε  τις  συμβουλές του για  να γίνει ωφέλιμος και χρήσιμος.
Πέρασε ένας μήνας σχεδόν που έγγραφε γράμματα και έσβηνε στον πίνακα, υποχρεώνοντας τις τσιούπες ν’ αντιγράφουν στα δωδεκάφυλλα τετράδια τους.
__Πολυχρονοπούλου  Ελένη, σήκω στον πίνακα και γράψε το γράμμα α, της είπε.  Εκείνη πρόθυμη και χωρίς να σκεφθεί έγγραψε το  η
__Ελένη ,το α είπαμε να γράψεις, τόσες φορές το είπαμε και το  γράψαμε. Τότε εκείνη ξανάγραψε  το ο αντί για το α.
Θύμωσε ο δάσκαλος, πήρε την κιμωλία, έσβησε το ο και έγγραψε ένα μεγάλο α που κάλυπτε όλον τον πίνακα. Το α είναι με μια γραμμούλα μπροστά  τους είπε. Η Ελένη απομακρύνθηκε  προς τα πίσω να ιδεί το μεγάλο άλφα και του είπε:
__Μπράβο κυρ δάσκαλε, καλά το έκανες.
__Εγώ καλά το έκανα , εσύ τι έκανες, μπορείς να μου ειπείς ;
__Έχω καιρό  κυρ δάσκαλε, μην κακοκαρδίζουμε για αυτό.
 Έγραψαν και είπαν πολλές φορές την αλφαβήτα και  μέτρησαν μέχρι το εκατό.
 Έκαναν τις πρώτες συλλαβές Λ+Ο= ΛΟ   Λ+Α=ΛΑ  , όλο μαζί ΛΟΛΑ.
 Και                                               Γ+Α=ΓΑ       Τ+Α=ΤΑ , όλο μαζί ΓΑΤΑ
__Πες το  Αντωνοπούλου  κι εσύ .  ΛΟ + ΛΑ , όλο μαζί πως κάνει ;
__  Λαλό ,απάντησε εκείνη
__Δεν κάνει λαλό  Αντωνοπούλου ,κάνει ΛΟΛΑ  και σε παρακαλώ να προσέχεις στην παράδοση και στον πίνακα.
 Βασιλοπούλου εσύ να μου ειπείς:   ΓΑ+ ΤΑ ,πώς κάνει όλο μαζί;
__Κατσούλα, κύριε. Όλες γέλασαν τρανταχτά.
__Μου φαίνεται είσαι πολύ απρόσεχτη  βασιλοπούλου.  Μη γελάτε κυρίες μου. Δεν είναι  αστεία αυτά.   Χριστοπούλου βόηθησε λίγο την διπλανή σου, που έμαθες τον σχηματισμό των συλλαβών.
__Κύριε ,του λέει η  Χριστοπούλου, μας βάζεις δύσκολα ,δεν μάθαμε ακόμα τις συλλαβές.
__ Χριστοπούλου ! τι να σου ειπώ, που ντρέπομαι τον πατέρα σου, ειδεμή θα σ’ έδιωχνα με αποβολή.! Μη φωνάζετε όλες μαζί.  Τώρα θα κάνουμε λίγο αριθμητική ν’ ακονιστεί το μυαλό σας.
Όλες έσφιξαν τα χέρια πάνω στα θρανία  και τον κοίταγαν τι θα ζητήσει.
Μαργαρίτα  να μας ειπείς:  Αν η μάνα σου, η Μπέγω, τηγανίσει τέσσερα αυγά και τα δύο τα φάει  αδερφός σου ,ο Πάνος ,και τα άλλα η αδερφή σου η Παναγιώτα, εσύ τι θα φας;
__Εμένα  κυρ δάσκαλε, μη με κλαίς. Γεννήσανε τα γίδια στα Σελά και θα πάω να φάγω κολόστρα.  Εδώ έπεσε πολύ  γέλιο…..
Ήταν βράδυ, δέκα η ώρα για σχόλασμα κι ο δάσκαλος ήθελε να φύγουν οι κοπέλες με γέλια  και να ξεχάσουν για λίγο την φτώχεια και την τσιφουρίλα που τις έδερνε.
__Μπράβο Μαργαρίτα ,της είπε. Είχες επιτυχία, προάγεσαι.
Τελείωνε το σχολικό έτος και παρά τις δυσκολίες και τις συχνές  απουσίες των κοριτσιών τα μαθήματα προχωρούσαν και είχαν μάθει να κάνουν προτάσεις.
Τώρα να φύγετε και αύριο το βράδυ εδώ. Στα τετράδιά σας να μου φέρετε γραμμένες  πέντε ολοκληρωμένες προτάσεις. Έτσι και έγινε.
__Τι προτάσεις έγραψες Βασίλω στο τετράδιό σου; Την ρώτησε η Θανάσω.
__Τίποτα σπουδαίο. Να τις διαβάσουμε να ιδείς κι εσύ μη με κοροϊδεύουν στην τάξη;
__Και δεν τις διαβάζεις;
Ο Πάνος έφυγε στην Ανδραβίδα για θέρο. Οι τσιούπες  πηγαίνουν στο  σχολείο. Η γουρούνα του Ντίνου γέννησε εννέα γουρνόπλα.  Ο τραχανός έχει φυτρώσει στο στομάχι μας.
Καλές είναι.  Άκουσε τώρα και τις δικές μου Βασίλω: Ο Ξίφος άρπαξε της κλώσας  δύο πουλιά . Έγραψα  και  μια πρόταση που είπε η μάνα μου στον πατέρα μου: Φύγε δεν θέλω να σε ιδώ  στα μάτια μου!. Και άλλη μία που είπε ο πατέρας μου στην μάνα μου: Θα πάρω καμιά φορτωτήρα και θα στη φέρω στο κεφάλι. Αυτά είπαν και γέλασαν με την ψυχή τους.  Σε λίγο θα πήγαιναν  στο σχολείο.
Απόψε όπως ξέρεται θα κάνουμε το τελευταίο μάθημα. Να σηκωθεί μια κοπέλα επάνω στον πίνακα. Θα γράψουμε ολοκληρωμένες προτάσεις.
Ποια θέλει να σηκωθεί; Δεν βλέπω προθυμία.
Σήκω εσύ Γιαννούλα και γράψε τις προτάσεις που έχεις στο τετράδιό σου.  Η Γιαννούλα έγγραψε: «Οι μυγδαλιές είναι γεμάτες φύλλα».
«Έχω γάλα η αγελάδα»  και ο δάσκαλός μας ,που τίποτε δεν του ξέφευγε, το είδε και είπε:
Αν έβαζες   Γιαννούλα κόμμα  στο έχω γάλα, θα απέδιδες πλήρως το νόημα.  Στράφηκε προς τις κοπέλες και ρώτησε.  Τι λάθος έχει κορίτσια;
__Να ειπώ εγώ κυρ δάσκαλε, είπε η Μαργαρίτα.
__Για πες μας.  Εσείς εκεί κάτω προσέχετε εδώ.
__Έκανε τον εαυτόν της γελάδα. Δεν γράφει:  η  γελάδα έχει γάλα ,παρά μας λέει ,   έχω γάλα η γελάδα.  Εγώ ξέρω η  ίδια δεν έχει γάλα, γιατί η γελάδα της είναι γεννημένη και αυτή έχει γάλα.
__Δεν γράφαμε ότι η γίδα έχει γάλα, για να αποφύγουμε να κάνουμε την Γιαννούλα γελάδα ; είπε η Γιώτα.
__Ακούτε κορίτσια τους είπε ο δάσκαλος. Το έχω είναι πρώτο πρόσωπο. Έπρεπε να γράψει το έχει που είναι τρίτο πρόσωπο. Αλλά εσείς, σαν γυναίκες, έχετε πολλά πρόσωπα και πολλές φορές τα μπλέκετε και μπλέκετε κι εμάς.
Προτείνω να καθυστερήσουμε τις εξετάσεις για μια εβδομάδα να μάθετε να ξεχωρίζετε  τα τρία πρόσωπα.

Δούλεψε τότε τέσσερα συναπτά χρόνια στο σχολείο, στο οποίο κάθε βράδυ φοιτούσαν σαράντα κοπέλες του χωριού μας, γιατί αγόρια αναλφάβητα δεν υπήρχαν.
« Μνήμες από την Αρκαδία και το χωριό μου Μυγδαλιά σελ 237»
Έλαβαν θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις  κάτω από το φώς μιας βενζινόλαμπας.
Κατάφερε μέσα σ’ αυτά τα χρόνια να εξαλείψει τον αναλφαβητισμό από το χωριό. Η εφημερίδα  φωνή της Γορτυνίας έγραφε:
«Έληξαν δια πλουσίας εορτής και μεστής νοημάτων ομιλίας του διευθυντή του σχολείου, τα μαθήματα του νυχτερινού δημοτικού σχολείου Μυγδαλιάς και οι μαθήτριες απερίσπαστες επιδίδονται  εις τις αγροτικές, ποιμενικές και οικιακές των εργασίες ,ισχυρότερες, δυνατότερες και πιο προοδευτικές, ευχαριστούσαι και ευγνωμονούσαι  όλους όσοι εφρόντισαν για την κανονική λειτουργία του νυχτερινού σχολείου»

Από τα χέρια του πέρασαν γενιές και γενιές μαθητών. Με λαχτάρα οι κοπέλες του νυχτερινού σχολείου περίμεναν το κλείσιμο. Όταν ήρθε η  ώρα έπρεπε μία- μία να χαιρετήσουν τον δάσκαλο και διευθυντή τους. Τις συμβούλεψε να διαβάζουν πού και πού  τα γραφτά και τις σημειώσεις στα τετράδια τους και να αλληλογραφούν με τους συγγενείς τους.
__Έτσι θα ξετρίψετε με τα γράμματα και την γλώσσα ,τους είπε.
__ Κύριε δάσκαλε, το πτυχίο πότε θα είναι έτοιμο να περάσουμε να το πάρουμε, ρώτησε η Μαργαρίτα.
__Μην κοροϊδεύετε για καθαρίστριες σε δημόσιες υπηρεσίες και για θυρωρίνες  τώρα χρειάζεται απολυτήριο.
__Εμένα που θα μου χρειαστεί κυρ  δάσκαλε; τον ρώτησε η Ελένη.
__ Εσύ Ελένη καλή παρέα μας κράτησες και πολλά έμαθες, να  πάρεις το πτυχίο  να μην ζηλεύεις τις άλλες .   Έμαθες να ζυγίζεις χόρτα  και να μετράς  μέχρι το εκατό .Δεν σου χρειάζονται περισσότερα .
__Τώρα πάμε όλες  για διορισμό γραμματείς στα υπουργεία,  είπε για να γελάσουν η Πογιώ. Και ο δάσκαλος αστειευόμενος είπε  στην Βγένω:
__Βγένω ,αρκετά γράμματα έμαθες.  Δεν κάνεις για γραμματέας κάτσε εδώ  όμορφη είσαι ,κάποιον θα γελάσεις.
Ο κυρ δάσκαλος γελώντας, άπλωσε το χέρι του στο απλωμένο δικό τους χέρι ,που τον ευχαριστούσαν για το μεγάλο καλό που τους έκανε και του εύχονταν  καλό καλοκαίρι.
Πρώτη τον χαιρέτησε η Ελένη της Ανθούλας, μετά η Γιωργούλα του Φουσέκα, η Γιώτα του Τζιράκα και η Ελένη του Γιωργούτσου, η Χρυσούλα και  Γιαννούλα του Τσιαγκρή, η Μαριώ του Πάτση, η Θοδώρα, η Ντίνα, η Κωστούλα, η Κωτσιόρω, η Πογιώ, η Βγένω, η Μαργαρίτα και πολλές άλλες…..  Σαράντα κοπέλες τελείωσαν το νυχτερινό σχολείο τότε.
__Δάσκαλε αν προκύψει κανένα σεμινάριο ειδοποίησέ μας ,του είπε η Στρομπόλω ,θα φτάσουμε αμέσως, μην μείνουμε πίσω στην μόρφωση.
Ο Δάσκαλός μας, συγκινημένος, αλλά και ευχαριστημένος για το μεγάλο έργο που έκανε ,ευχόταν σε όλες καλή υγεία, καλή πρόοδο  καλή προκοπή και καλή τύχη. Αργότερα μερίμνησε να γίνουν μαθήματα μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής με  δασκάλα την κα Πιπίτσα  για επιμόρφωση, όπως ήθελε η Στρομπόλω.
Ελάχιστος φόρος τιμής στην μνήμη του.
B GIRAKAS



19 σχόλια :

  1. κουκος7/1/13 20:10

    κατα καιρους μαζευε το σκολειο σε μια αιθουσα και κει παινευε στους αλλους ενα μαθητη με ηθος και προκοπη, με εμμονη ετσι που εκεινον τον φορτωνε ηθικο βαρος για μια ζωη και τους αλλους ηθικο παραδειγμα........δεν τον ειχα δασκαλο στην ταξη, ειχα την γκολφω τη μακαριτισα μα τον ειχα διευθυντη στο σχολειο, δασκαλο στο χωριο και στη διδαχη του ευαγγελιου τα σαββατα φωτεινο παραδειγμα της ταξης και της πειθαρχιας ...κι οταν αυτος μετατεθηκεειχα την τυχη να εχω ενα λαμπρο αλλο δασκαλο και μαθητη του...τον πανο του σπηλιωτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος8/1/13 09:46

    είχε μια λούρα απο νιτσιά και μας έβγαζε το πρωί μετά την προσευχή μπροστά και τσαφ τσουφ στις ανοιχτές παλάμες σε όσους έβλεπε την προηγούμενη ημέρα να γυρίζουν στην πλατεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος8/1/13 11:37

    posoys prolave apo th xartopaiksia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αβαδαίος8/1/13 12:06


    Ο δάσκαλός μας στα πέτρινα χρόνια.
    ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ήταν το όνομά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος8/1/13 13:02


    Στο κείμενό του ο Βαγγέλης αναδεικνύει μια άλλη παράπλευρη προσφορά του δασκάλου μας, του Στάθη, στο χωριό μας.
    Σκέφτομαι, πόσο δύσκολο είναι να διδάσκει κανείς έφηβα κορίτσια για θέματα... νηπιαγωγείου! Λ+Α=ΛΑ !
    Εκείνος όμως, με υπομονή και μεθοδικότητα,τα κατάφερε τα αναλφάβητα κορίτσια "να γράφουν προτάσεις"!..
    Τον είχα δάσκαλο στα περισσότερα χρόνια του Δημοτικού. Είχα κάποια μικρά ευτράπελα γιατί, ήμουν αρκετά ζωηρος. Τον αγαπούσα όμως και τον μνημονεύω πάντα ως άξιον και αγαθόν, πολύ επιμελή, ικανόν κι επιτυχημένον στη δουλειά του, τρανό παράδειγμα για όλους μας.
    Να είναι καλά όπου βρίσκεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος8/1/13 13:06

    Έβγαινε το πρωί στο μπαλκόνι και σφύραγε μ εκείνη την μοναδική σφυρίχτρα του να βαρέσουμε την καμπάνα για να μαζευτούμε
    πκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος8/1/13 16:41

    Είχε πιάσει τον πατέρα μου και ενω δεν είμουν καλός μαθητής, επέμενε να με στείλει στο γυμνάσιο.
    Έβλεπε μακρυά! Πολύ μακρυά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος8/1/13 17:13

    ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΚΑΛΟς ΜΑΘΗΤΗΣ ΑΛΛΑ ΗΣΟΥΝΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΛΟ ΜΥΑΛΟ ΑΥΤΟ ΕΒΛΕΠΕ Ο ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος8/1/13 18:49

    πολύ ξύλο ρε παιδιά! ειδικά ο Πάνος ο Σπηλιώτης. περισσότερο μας ένοιαζε αν θα φάμε ξύλο παρά αν ξέρουμε μάθημα.
    και στο στρατό ακόμα υπήρχαν μέρες που δεν έβγαινε κανένας στην αναφορά,εκεί κάθε μέρα και κάποιος θα έβγαινε μπροστά. θα έπρεπε να έχουν περισσότερη κατανόηση και εκ της ιδιοτητάς τους αλλά και γιατί ήξεραν από πρώτο χέρι τις συνθήκες του χωριού.δεν θα αμφισβητήσω βεβαια ότι είμαστε σκληρά παιδιά ,αγρίμια ίσως. ευτυχώς πάντως που δε βαράγανε και τα κορίτσια. πάντως τους θυμάμαι όλους χωρίς κακία και με πολύ συμπάθεια-αγάπη θα μπορούσα να πώ. ίσως μας έκαναν και καλό. το ξύλο βγήκε απ τον παράδεισο είναι ο τίτλος της επιτυχημένης ταινίας του Σακελλάριου.
    *

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος8/1/13 19:39


    Ο Στάθης υπηρέτησε στο χωριό μας ως επί το πλείστον σε περιόδους φτώχειας, ανέχειας και αδυνασιάς. Πολύ αργότερα έφυγε για την πόλη να αλλάξει λίγο τη ζωή του και να φροντίσει και τα παιδιά του.
    Προγραμματισμένος άνθρωπος!
    Στα πέτρινα εκείνα χρόνια έκανε και ένα άλλο καλό. Διέκρινε τα παιδιά που είχαν κλίση στα γράμματα, αλλά γνώριζε ότι δεν υπάρχουν καθόλου οικονοκικές δυνατότητες στις οικογένειες. Εν τούτοις επενεύενε! Έπιανε στον πατέρα στην πλατεία και τον παρότρυνε: "Να στείλεις το παιδί στο Γυμνάσιο"!
    --Μα, δάσκαλε!....
    --Θα βρούμε τρόπο, το παιδί δεν πρέπει να χαθεί!
    Φόβος και τρόμος έπιανε την οικογένεια σ'αυτό το άκουσμα! Η συμβουλή του δασκάλου τότε ήταν κάτι σα ...χρησμός, δε μπορούσε να αγνοηθεί!
    Οι οικογένειες έπεφταν στα βαθειά και με χίλιες στερήσεις και τούραγνα(γνωστά σ'όσους πήγαν στό γυμνάσιο Λαγκαδίων κι όχι μόνο), σπούδασαν ένα-δύο απ' τα παιδιά τους.
    Μια τέτοια περίπτωση είμαι κι εγώ και τον ευγνωμονώ και γι αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΑΡΗΣ ΤΣΙΡΙΜΟΠΑΝΟΥ8/1/13 20:53

    ΒΑΓΓΕΛΗ ΤΖΙΡΑΚΑ ΧΑΡΗ ΣΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ .ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΓΩ ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΕ ΔΕΧΤΗΚΕ ΣΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΞΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΥΒΙ ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ . ΑΝΩΝΥΜΕ 7:39 ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΡΑΓΝΑ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΞΑΜΕ.ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ " ΕΜΠΡΟΣ ΜΑΡΣ" ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΕΙΠΕ ΦΥΣΙΚΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτοί ήσαν πραγματικοί δάσκαλοι!... Αυτοί είχαν ηγετική μορφή, ήσαν οι πνευματικοί κοινωνικοοικονομικοί αναμορφωτές ηγέτες της κοινωνίας. Αυτοί ήσαν τίμιοι, φιλότιμοι, καλοσυνάτοι, και ήθελαν την προκοπή του κόσμου!
    Τους αξίζει ο σεβασμό μας, τα μνημόσυνα και τα καλά τα λόγια, που όσα και πολλά να ειπωθούν για αυτούς, θα είναι λειψά, δεν φτάνουνε, θα είναι λίγα!...
    Η προσφορά τους, όσο και να τους είμαστε ευγνώμονες, ανταπόδοση ξεπλήρωμα δεν έχει…
    Είχανε ιδανικά και καρδιά, ψυχή Αγία!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. κουκος8/1/13 21:31

    αρη και το βαλτεσινικο και η στρεζοβα ακομη και η τριπολη δυσκολιες ειχαν.δεν ηταν μονο τα λαγκαδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος9/1/13 00:25


    Όταν θα δίναμε εισαγωγικές εξετάσεις στο γυμνάσιο Λαγκαδίων,επτά ή οκτώ αγόρια, η μεγάλη μας αδημονία ήταν να ιδούμε για πρώτη φορά αυτοκίνητο!
    Από το προαύλιο του γυμνασίου που είχαμε μαζευτεί για τις εξετάσεις, είδαμε από απέναντι να έρχεται ένα φορτηγό! Πραστ.. κάνομε τον κατήφορο τα σκαλιά. Έφτασε και το αυτοκίνητο και δε χορταίναμε να το βλέπουμε.Ξεχαστήκαμε! Εν τω μεταξύ οι εξετάσεις αρχίσανε και φωνάζανε τους μαθητές κατά χωριό. Ήρθε η σειρά μας και φώναξαν:" Να προσέλθουν οι μαθητές της Μυγδαλιάς" Εμείς όλοι απόντες! Κάποιος μας ειδοποίησε και τρέξαμε τώρα τον ανήφορο με το φόβο του αποκλεισμού. Μόλις φτάσαμε δεχτήκαμε τις αυστηρές παρατηρήσεις του Σταθόπουλου,του μαθηματικού, άσπονδου φίλου των μαθητών της Γλανιτσιάς.
    Στις εξετάσεις που έδωσα ξεχωρίζω μία στα μαθηματικά.
    Με εξέταζε ο Αντώνης (Σταθ.)στα προφορικά σ' ένα πρόβλημα με διαίρεση μετρήσεως. Είδα το πρόβλημα και ταλαντευόμουνα για την πράξη. "Θα κάνουμε διαίρεση" είπα.Ο Αντώνης αμίλητος με κλόνισε. "Όχι, θα κάνουμε πολλαπλασιασμό", ξαναείπα.Εκείνος αμίλητος. Τελικά επανήλθα στη διαίρεση, την οποία εκτέλεσα εύκολα και γύρισα να ειπώ το αποτέλεσμα.Η πόρτα της αίθουσας ήταν μισάνοιχτη και είδα το Στάθη,το δάσκαλό μας(!)να έχει προβάλει το κεφάλι του και γελάει ικανοποιημένος που πέρασα το σκόπελο. Η εικόνα μου είναι αξέχαστη. Κι εκεί παρών για ενίσχυση των μαθητών του,ο αείμνηστος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΑΡΗΣ9/1/13 08:45

    ΚΟΥΚΕ ΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ. ΕΓΩ ΜΑΘΗΤΕΥΣΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΤΡΕΖΟΒΑ . Η ΣΤΡΕΖΟΒΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ ΑΛΛΑ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ!!!!!!!!1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος9/1/13 09:05

    Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ!!! όταν γράφαμε εκθέσεις την καλύτερη την διάβαζε σε ώρα μαθήματος, έκανε τις παρατηρήσεις και βράβεβε κατά κάποιο τρόπο τον μαθητή.
    Αυτή την έκθεση είχε ένα πολύφυλλο χοντροδεμένο τετράδιο απο ότι θυμαμαι
    νομίζω έγγραφε σαν τίτλο απέξω το και όλες τις έκθέσεις τις πέρναγε εκεί μέσα.
    Μακάρι να υπάρχει αυτό το τετράδιο:
    Έτσι δημιουργούσε άμιλα μεταξύ μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος10/1/13 16:42

    Ο σοφός λαός μας τρία επαγγέλματα παλαιότερα αναγνώριζε ως λειτουργήματα ( τα πιο απαραίτητα για τη ζωή μας ). Αυτά είναι του παπά ,του γιατρού και του δάσκαλου.Ο παπάς, ως λειτουργός του Υψίστου , μαριμνά για τη σωτηρία της ψυχής των πιστών. Ο γιατρός για τη σωτηρία της υγείας μας των ανθρώπων ( σωματικής και ψυχικής ) . Ο δάσκαλος για τη σωτηρία της κοινωνίας μας,αφού μέσα από την παιδεία διαμορφώνει την προσωπικότητα ,διαπλάθει το χαρακτήρα συμβάλλει καίρια στην κοινωνικοποίηση των νέων και τους παρέχει γνώσεις και εφόδια για τη ζωή. Με αφορμή την αφήγηση του Βαγγέλη για τη λειτουργία του Νυχτερινού Σχολείου για αναλφάβητες ενήλικες στο χωριό μας θα σκιαγραφήσω τον αεικίνητο Δάσκαλό μου.Με δέος και με τον προσήκοντα σεβασμό στην ιερή του μνήμη ατενίζω νοερά τη σεβάσμια μορφή του και αντλώ κουράγιο για να ξεπεράσω τη σημερινή κρίση.Ο Δάσκαλός μου Ευστάθιος Ιωάννη Σταθόπουλος ,ή ο Σταθάς μας,ήταν όντως μια χαρισματική ,πολυσχιδής και ηγετική προσωπικότητα . Συνδύαζε με το σπινθηροβόλο, διορατικό και μεθοδικό του πνεύμα τον άριστο παιδαγωγό και επιστήμονα και με το νηφάλιο , το διερευνητικό του λόγο τον ιστορικό και συγγραφέα για το πάθος του για την αλήθεια . Ήταν καθοδηγητής, οραματιστής και καινοτόμος.Ήταν πράος ,γαλήνιος ,αισιόδοξος ,μετριόφρονας, πολύ κοινωνικός και ευχάριστος στην παρέα με συγγενείς συναδέλφους και φίλους.Στη μικρή κοινωνία του χωριού μας , μετά τό Βο Παγκόσμιο πόλεμο ,όπου έντονη ήταν η φτώχεια , η μιζέρια και η δυστυχία ο Δάσκαλός μας είχε πολλαπλό και δύσκολο έργο να επιτελέσει: - Να διαπαιδαγωγήσει και να μεταδώσει με πειχρά μέσα (μαυροπίνακα ,πλάκες και κοντύλια ) τις βασικές γνώσεις στους μαθητές του ,που ήταν ανυπότακτοι , ξυπόλητοι ,νηστικοί και άπλυτοι.Διέθετε μόνο την ειλικρινή αγάπη για αυτούς και την ιώβεια υπομονή .- Να νουθετήσει τους μεγαλύτερους και να τους δώσει τη δυνατή λύση στα καθημερινά τους προβλήματα και να επιλύει με επιτροπή τις μεταξύ τους μικροδιαφορές. Να καλλιεργεί κλίμα ομόνοιας και καταλλαγής στα προσωπικά τους πολιτικά πάθη και μίση ππροβάλλοντας το χριστιανικό " αγαπάτε αλλήλους " . - Να συμμετέχει στα κοινά προβλήματα της κοινότητας και να δίνει με τη σωφροσύνη του τις εφικτές λύσεις. Ο Δάσκαλός μας ήταν πανταχού παρών ,στη χαρά και στη λύπη ,των συγχωριανών του ,κοντά στον παπα- Πάνο και στον εκάστοτε Πρόεδρο και με το λόγο ,την πειθώ , με το ήθος του συμφιλίωνε τους αγράμματους και δύστροπους συγχωριανούς του. Κάθε Κυριακή στην Εκκλησία και από τη θέση του ψάλτη ερμήνευε και ανέλυε την ευαγγελική περικοπή. Καλός δάσκαλος είναι αυτός που διδάσκει καλά το μαθημά του μέσα στην τάξη,αλλά Δάσκαλος - λειτουργός είναι αυτός που διδάσκει με το λόγο του ,με το ήθος του ,με το παραδειγμά του ,με την εργατικότητά του παντού ,όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Στο καφενείο ,στην εργασία ,στη συνεστίαση ,στην αλληλεγγύη ,στη γιορτή. Τέτοιος νομίζω πως ήταν ο Δάσκαλός μας ,ο αείμνηστος Στάθης.Νάσαι καλά ,καλέ μας Δάσκαλέ μας ,εκεί που είσαι . Εμείς θα σε θυμόμαστε ,καθώς θα εντρυφούμε στα άρτια και ωραία σου συγγράμματα- βιβλία . Τα έχουμε συντροφιά και ανάμνηση .
    marpolix

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΑΡΗΣ ΤΣΙΡΙΜΟΠΑΝΟΥ10/1/13 20:55

    ΕΞΑΔΕΡΦΕ ΜΑΡΙΝΗ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ .
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΙΝΗ ΜΟΥ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος11/1/13 10:00

    Εξάδελφε Άρη, ευχαριστώ για τις ευχές σου και για για τα φιλόφρονα σχόλια πάνω στο σχόλιό μου για αυτό το μεγάλο επιστήμονα και παιδαγωγό,το ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ,που σε χαλεπούς κράτησε το χωριό μας όρθιο ,το ύψωσε με το δημιουργικό του έργο και έδωσε στην πατρίδα μας λαμπρούς επιστήμονες και ανθρώπους με ήθος. Είναι πολύ λίγα αυτά που έγραψα .Θυμήθηκα τώρα πως και η αναλφάβητη μεγαλύτερη αδελφή μου, η Δημήτρω ,φοίτησε για λίγο στο Νυχτερινο Σχολείο και έμαθε τουλάχιστο να βάζει την υπογραφή της ,στοιχείο πολύ απαραίτητο στη ζωή της.Σου εύχομαι από καρδιάς να έχεις υγεία και προσωπική και οικογενειακή ευτυχία , το νέο έτος να είναι ειρηνικό και ελπιδοφόρο για ένα καλύτερο αύριο.
    marpolix

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.