Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΝΕΝΕΚΟΣ

    Η  ΦΡΑΣΗ « ΦΩΤΙΑ  ΚΑΙ  ΤΣΕΚΟΥΡΙ  ΣΤΟΥΣ  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ»

                         ΤΟΥ  ΘΑΝΑΣΗ  Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
                                  (Επίκαιρο άρθρο  λόγω  της  εθνικής  εορτής  της  25ης  Μαρτίου)
   
 Οι Πελοποννήσιοι το 1827, όταν ο Ιμπραήμ λεηλατούσε  τη  Πελοπόννησο, συνέχιζαν τη συγκινητική τους αντίσταση εξαντλημένοι, πεινασμένοι και άοπλοι οι περισσότεροι, παρόλο που ο Ιμπραήμ εφήρμοσε τη μέθοδο του προσκυνήματος σε μεγάλη κλίμακα, ιδιαίτερα μετά την επιστροφή του από το Μεσολόγγι. Προσκύνημα ονομαζόταν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η δήλωση υποταγής μεμονωμένων ατόμων η ολόκληρων ομάδων ή και περιοχών προς τον κατακτητή, εναντίον του οποίου είχαν εξεγερθεί. 


Οι Τούρκοι έδιναν στους προσκυνημένους ειδικό πιστοποιητικό, γνωστό ως «ράι- μπουγιουρντί» ή «προσκυνοχάρτι». Με αυτόν τον τρόπο οι επαναστατημένοι επανέρχονταν στην κατάσταση του υπάκουου υπηκόου. Ο Κολοκοτρώνης ανέφερε στα απομνημονεύματά του ότι όσοι οπλαρχηγοί προσκυνούσαν, κυρίως λόγω των υψηλών χρηματικών αμοιβών που τους υποσχέθηκε ο Ιμπραήμ, ήταν πρώην μισθοφόροι στην υπηρεσία των προκρίτων του Μοριά. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απέτρεψε το προσκύνημα του Μοριά λαμβάνοντας σκληρά μέτρα.
 Ένας από τους πιο σημαντικούς οπλαρχηγούς που άλλαξε στρατόπεδο ήταν ο Δημήτριος Νενέκος από το χωριό Ζουμπάτα της Αχαϊας. Ήταν αρβανίτικης καταγωγής, όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού του και των γύρω χωριών. Το παράδειγμα του οπλαρχηγού Νενέκου που είχε πολεμήσει γενναία τον Ιμπραήμ, αλλά τελικά τον προσκύνησε, ακολούθησαν σύντομα οι συγχωριανοί του και έπειτα πολλοί από τους Αρβανίτες  των γειτονικών περιοχών. Οι περισσότεροι όμως αναγκάσθηκαν να προσκυνήσουν εξαιτίας της τρομοκρατίας που ασκούσαν οι άνθρωποι του Νενέκου.
Για τους Τούρκους είχε ιδιαίτερη σημασία ότι ο Νενέκος, πριν προσχωρήσει στο δικό τους στρατόπεδο, είχε φήμη γενναίου πολεμιστή και έχαιρε γενικής εκτίμησης. Αυτό το κύρος του εκμεταλλεύθηκαν οι εχθροί και τον περιέβαλαν με μεγάλη εμπιστοσύνη και αίγλη, απονέμοντάς του με φιρμάνι τον τίτλο του μπέη. Πιστοί συνεργάτες του Νενέκου γίνονταν και όσοι από τους κατοίκους, χάρη σ’ αυτόν, ελευθερώνονταν από την τουρκική αιχμαλωσία. Δεν έλειψαν φυσικά και εκείνοι που, εξαιτίας προσωπικών διαφορών με τους συμπατριώτες τους, πρόδιδαν εκείνους που δεν είχαν δεχθεί να υποταχθούν ξανά στον σουλτάνο. Σ’ αυτές τις πράξεις ωθούντο και από την επιθυμία αρπαγής της κινητής τους περιουσίας, των ζώων και των εφοδίων, τα οποία μεταπωλούσαν στον τουρκικό πληθυσμό της Πάτρας. Έτσι, οι βίαια και από φόβο προσκυνημένοι πολλαπλασίαζαν  το κακό και έδιναν μια θλιβερή εικόνα προδοσίας που εκτεινόταν από την Ηλεία ως την Πάτρα, τη Βοστίτσα και τα Καλάβρυτα.

Τότε ο Κολοκοτρώνης προσέφερε την τελευταία μεγάλη υπηρεσία στην πατρίδα. Υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες, ο Γέρος στην κυριολεξία «ξαναζωντάνεψε» την «ετοιμοθάνατη» Επανάσταση. Με το σύνθημα «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» απάντησε με μια χωρίς προηγούμενο τρομοκρατία στην τρομοκρατία του Ιμπραήμ. Μεταχειριζόμενος σκληρά μέτρα, απέτρεψε τον λαό της Πελοποννήσου από το προσκύνημα. Όσα χωριά αρνούντο να επανέλθουν στο ελληνικό στρατόπεδο, δέχονταν αιφνιδιαστικές επιθέσεις από τους άνδρες του Γέρου. Σε όλον τον Μοριά οι πρωτεργάτες του προσκυνήματος συλλαμβάνονταν και εκτελούντο.

Στις πλατείες των χωριών, οι απαγχονισμένοι συνεργάτες του εχθρού έκαναν τους διστακτικούς κατοίκους να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους τις απειλητικές προειδοποιήσεις του Έλληνα στρατηγού. Οι αδύναμοι, άβουλοι και τρομοκρατημένοι αγρότες αντιμετώπιζαν τώρα τον ίδιο κίνδυνο, τον οποίο προσπαθούσαν να αποφύγουν με την υποταγή τους. Μέσα στις τρομερά αντίξοες συνθήκες, που αυξάνονταν από την απροθυμία της Αντικυβερνητικής Επιτροπής να βοηθήσει τον Γέρο με χρήματα και με πολεμοφόδια, εκείνος έβλεπε ότι μόνο με τέτοιου είδους μέτρα θα μπορούσε να αποσοβήσει τη μεγάλη καταστροφή. Ταυτόχρονα βέβαια, προσπαθούσε με νουθεσίες να επαναφέρει τους προσκυνημένους στο πατριωτικό τους χρέος. Πολλοί μικροκαπεταναίοι που είχαν γίνει σύντροφοι του Νενέκου επέστρεψαν στα ελληνικά στρατόπεδα και ολόκληρα χωριά έπαυσαν πλέον να έχουν επαφές με τον εχθρό. Ο Νενέκος, παρόλα αυτά, παρέμεινε πιστός στον Ιμπραήμ.... 

Κάποτε μάλιστα, μεταβαίνοντας ο  Ιμπραήμ  από την Πάτρα στα Καλάβρυτα, παραδρόμησε, χάθηκε σε ένα δάσος και έμεινε μόνος του χωρίς τη σωματοφυλακή του, μόνο με έναν συνοδό. Όταν κατάλαβε το λάθος του, είχε απομακρυνθεί πάρα πολύ από  τους στρατιώτες του. Προσπαθώντας να βρει τον σωστό δρόμο, συνάντησε τον Νενέκο που με τους δικούς του οπλοφόρους ακολουθούσε πάντα τις αιγυπτιακές φάλαγγες ως οπισθοφυλακή. Χρειάσθηκε να βαδίσουν ώρες μαζί για  ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη ημέρα. Τότε ο Νενέκος μπορούσε να συλλάβει αν ήθελε τον Ιμπραήμ ή να τον σκοτώσει. Εκεί κοντά μάλιστα βρισκόταν το μοναστήρι της Μακελαριάς, το οποίο ήταν απόρθητο. Σε κοντινή απόσταση επίσης βρισκόταν και η ασφαλέστερη μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Οι Αιγύπτιοι δεν θα γνώριζαν τι απέγινε ο αρχηγός τους. Ο αιχμάλωτος Ιμπραήμ θα αποτελούσε το πιο ισχυρό όπλο στα χέρια των επαναστατών.

Ήταν σίγουρο ότι ο πασάς της Αιγύπτου Μωχάμετ Αλι δεν θα διακινδύνευε για κανέναν λόγο τη ζωή του αγαπημένου του γιου. Όμως, ο Αλβανός οπλαρχηγός αποδείχθηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης του Ιμπραήμ και η Επανάσταση έχασε μια μοναδική ευκαιρία. Ο Κολοκοτρώνης έδωσε εντολή να εκτελεστεί και να γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν. Στα απομνημονεύματά του γράφει:
«  ὁ δὲ Νενέκος εἰς τὰς 26 τοῦ Μαρτίου ἐπῆρε τοὺς Τούρκους καὶ ἐπῆγε κ΄ἐχάλασε μία οἰκογένεια Καρυτινή ὅπου ἦτον ἀπὸ παλιὰ εἰς τὴν Πάτρα, ἐσκλάβωσε τὰ παιδιά, οἱ ἄνδρες ἐγλύτωσαν μόνον μὲ τὸ κορμί, μὲ τὸ ντουφέκι στὸ χέρι, τοὺς πῆρε 6.000 σφαχτά.  Εἰς τὰ 1826, ὅταν ἐπρωτοπροσκύνησε, εἶχα διατάξει ἕναν λεγόμενον Σαγιᾶ νὰ τὸν σκοτώσει. Ὁ Σαγιᾶς μοῦ ἐζήτησε τὴν ἄδειαν καὶ ἐγὼ εἶχα τὴν ὄρεξιν, καὶ πάλιν ὅταν ἄκουσα καὶ ἐσκλάβωσε τοὺς Ἕλληνας τὸν ἐντεμπίχιασα μὲ ἕνα γράμμα: «Ἄπιστε, διατί δὲν τὸν σκοτώνεις, ποὺ ἀκόμη μὲ τοὺς Τούρκους εἶναι, ἀφοῦ ἦλθε ὁ Κυβερνήτης;» Τότε ὁ Σαγιᾶς ἔσμιξε τὸν Νενέκο καὶ ἐσκοτώθη ὁ Νενέκος.»
 Ο Σαγιάς που λέγεται ότι ήταν συγγενής του, το μετάνοιωσε. Για αυτό και δεν εκτελούσε την αποστολή του. Η παραπάνω εντολή του Γέρου όμως δεν άφηνε περιθώρια. Του έστησε παγίδα και αν αληθεύει το δημοτικό τραγούδι, η δολοφονία του προδότη έγινε ως εξής
«σκότωσαν τον καπετάν Νενέκο,
 και τον Αγγελή Σκιαδά, (μάλλον συνοδός του Νενέκου)
 Άι άτιμε Σαγιά σαν τους κάλεσες να βαφτίσουν το παιδί
αυτούς έφαγες μπαμπέσικα».
 Πάντως, ο φόνος του Νενέκου τελείωσε οριστικά το προσκύνημα και η επανάσταση συνεχίστηκε.... 

Έκτοτε, το όνομα του Νενέκου ταυτίστηκε με τον προσκυνημένο, το δουλοπρεπή άνθρωπο, το μίασμα, τον προδότη, τον άνθρωπο που δεν έχει σε τίποτα να ξεπουλήσει τις ιδέες του, την αξιοπρέπεια του, την εθνική, την αγωνιστική του ταυτότητα, πουλώντας τους παλιούς συναγωνιστές του και συμπράττοντας με παλιούς αντιπάλους του προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συγκυριακά του συμφέροντα.
 
                                        ΘΑΝΑΣΗΣ  Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

                                  ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ  ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

11 σχόλια :

  1. RENTEZELAS22/3/15 12:29

    Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
    «Εις Ελόγου Σας χωρία της Λιοδώρας, όλα από Ζάτουνα έως Ασπρα Οσπήτια. Ευθύς όπου λάβετε το παρόν μου να ακούσετε την φωνήν του γενναιοτάτου χιλιάρχου Δημητράκη Πλαπούτα, τον οποίον διορίζω με πληρεξουσιότητα να πάρη τα άρματα σας και όλοι μαζύ να ελθήτε το ογληγορώτερον κατά το χρέος σας. Του έδωσα άδεια δια εκείνους από εσάς όπου δεν θελήσουν να θύση και να απολέση με φωτιά και τζεκούρι, οι δε λοιποί είσθε εις την αγάπην μου και κάμνετε το χρέος σας με προυθυμίαν, και ελπίζω ότι θ” ακολουθήσετε χωρίς δυσκολίας. Ακολουθήσατε λοιπόν καθώς σας γράφω και ακολουθήσατε τον Καπιτάν Δημητράκη να προφθάσετε το ογληγορώτερον. 15 Ιουνίου 1822, Σαραβάλι εκ της πολιορκίας Πατρών, Ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»....

    Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/i-epistoli-tou-kolokotroni-me-tin-opia-apili-me-fotia-ke-tsekouri-osous-den-voithisoun-stin-poliorkia-tis-patras-telika-ton-iponomefse-i-idia-i-kivernisi-ke-o-kolettis/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένα άλλο πλαίσιο «διαπραγμάτευσης»

    Δημοσίευση: Φύλλο 254 - 14/3/2015
    Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί το Σάββατο 14/3
    Στη συνέντευξη που δημοσιεύει ο σημερινός Δρόμος, ο Σαμίρ Αμίν απαντά με τα παρακάτω λόγια στην ερώτηση «Ποιο χαρτί μπορούν να παίξουν οι Έλληνες σήμερα;»:

    «Εάν θέλουν να διατηρήσουν μια ελπιδοφόρα προοπτική, πρέπει να παίξουν το χαρτί μιας γενικής πολιτικής και ιδεολογικής αντεπίθεσης. Πάρτε το ζήτημα του κατοχικού χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα και κάντε το βούκινο. Ανατρέψτε το ανθελληνικό κλίμα και κάντε έκκληση για έμπρακτη αλληλεγγύη. Και, την ίδια στιγμή, παίξτε το γεωστρατηγικό χαρτί και αρχίστε σταδιακές προσεγγίσεις και συμμαχίες με άλλες δυνάμεις. Ο ελληνικός λαός κατάφερε πολλές φορές να σταθεί όρθιος και περήφανος. Μπορεί να το καταφέρει και σήμερα και, με το παράδειγμά του, να συμβάλει στο δυνάμωμα μιας αριστερής εναλλακτικής λύσης σε όλη την Ευρώπη – η οποία, με τη σειρά της, θα του προσφέρει το οξυγόνο που τόσο έχει ανάγκη!»

    Μέσα σε λίγες γραμμές, ο διεθνούς εμβέλειας οικονομολόγος και διανοούμενος μας δίνει όχι λίγες «συμβουλές» και μάλιστα με ξεχωριστή σημασία.

    Όσα διατυπώνει ο Σαμίρ Αμίν έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα της δημόσιας συζήτησης, έτσι όπως αυτή συχνά διεξάγεται στη χώρα μας και που εύκολα εγκλωβίζεται αποκλειστικά στα οικονομικά δεδομένα του ελληνικού ζητήματος.

    Δημοσιογράφοι και οικονομολόγοι συχνά περιστρέφονται γύρω από το ερώτημα «πού θα βρεθούν τα λεφτά;», ξεχνώντας ότι υπάρχουν και οι πολιτικές πέρα από τις οικονομικές παραμέτρους. Αφαιρώντας, τελικά, από τη συζήτηση την ίδια την έννοια της πολιτικής.

    Επίκαιρα ο Σαμίρ Αμίν αναφέρεται, για παράδειγμα, στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Καθένας αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι τόσο η οικονομική όσο η πολιτική και αξιακή πλευρά του ζητήματος που ουσιαστικά θέτει, σε μια Ευρώπη που βλέπει τιμωρητικά τον Νότο και ειδικά την Ελλάδα.

    Ο Αμίν μιλάει για το «γεωπολιτικό χαρτί». Θεωρεί απαραίτητο η χώρα μας να πάψει να αναπαράγει άκριτα το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύση». Γιατί αντιλαμβάνεται ότι είναι ασφυκτικά τα εμπόδια που η «Δύση» θέτει σε κάθε απόπειρα ανεξάρτητης πολιτικής. Αλλά και γιατί αυτό θα προσέδιδε άλλη δυναμική στην ελληνική διαπραγματευτική θέση.

    Ο Σαμίρ Αμίν προτείνει μια πολιτική που να ανατρέπει το ανθελληνικό κλίμα, να αποζητά διεθνή αλληλεγγύη και οξυγόνο από τους λαούς, προβάλλοντας το παράδειγμα μιας εναλλακτικής πολιτικής. Αναδεικνύει, έτσι, ουσιαστικά την ανισομετρία οικονομικής και πολιτικής δύναμης, καταλαβαίνοντας ότι η δεύτερη μπορεί να ανατρέψει περιορισμούς που επιβάλλει η πρώτη.

    Για τον Σ. Αμίν, το να σταθεί ο λαός «όρθιος και περήφανος» είναι εκείνο που μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις, μια και είναι σαφές ότι δεν αρκούν τα «συμβατικά όπλα» που έχει ένα κυβερνητικό επιτελείο και οι «ειδικοί» της διαπραγμάτευσης.

    Όλα αυτά συμπυκνώνονται στην ανάγκη μιας «γενικής πολιτικής και ιδεολογικής αντεπίθεσης», προτείνοντας ουσιαστικά ένα άλλο σύστημα «διαπραγμάτευσης» που ξεφεύγει από το ασφυκτικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής ελίτ, δεν υιοθετεί τους κανόνες της και την δική της γλώσσα. Είναι πολύ αργά να το σκεφτούμε;

    editorial Σαμίρ Αμίν Φύλλο 254
    Πρωτοσελιδο
    ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΠΥ anemos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος22/3/15 13:37

    Το δεύτερο σχόλιο καλό είναι αλλά είναι εκτός θέματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το σχόλιο 13.00 έχει δημοσιευτεί από μένα πριν μέρες.Το πως ξαναβρίσκεται δημοσιευμένο πιο πάνω είναι άξιο απορίας..Νις ψέκασε το φάντασμα που το έβαλε...χαχαχαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος22/3/15 23:07

    <>
    Διδαχτείτε και φωτιστείτε νενέκοι από το φρόνημα του αδούλωτου πνεύματος του στρατηγού και γραφτείτε με χρυσά γράμματα στις σελίδες της ιστορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
    • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
    •Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
    •Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
    Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παρ ολο που το βλέπεις συνεχώς όταν γράφεις κάποιο σχόλιο εν τούτοις το αγνοείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος23/3/15 14:11

    πχ αυτό δεν σε ενόχλησε και ας απευθύνεται σε σχολιαστή που είναι από το χωριό μας......αυτό δε σε βάνει στον κόπο να τον επαναφέρεις στην τάξη, το σχόλιο (πολύ ήπιο) για τον κατρούγκαλο σε ενόχλησε.....σε προκαλώ λοιπόν


    προσωπικά εμένα δεν με ενοχλεί ο εν λόγω πατριώτης, κάποτε το τσίγκλαγα κιόλας για να γράψει τέτοια, τώρα τελευταία το αγνοώ, αλλά απορώ με την εκλεκτικότητά σου......έπεσαν οι μάσκες, γιωργάκο...(χαϊδευτικό και όχι ειρωνικό και μάλιστα λόγω της διαφοράς ηλικίας μας που πλησιάζει την 15ετία....)

    ιδού λοιπον.

    ΑΝ ΑΠΟ ΕΙΚΟΣΙ ΣΟΥ ΚΟΨΑΝ ΔΕΚΑ ΠΡΩΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΑΔΑ ΧΙΛΙΑΔΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΑ ΔΕΚΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ @@@@@@@@@@@@@@.ΜΟΝΟ ΣΑ ΓΥΦΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΣ.ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΠΑΖΩΣΕΙ ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΙΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΔΟΥΛΟΣ ΘΡΑΣΥΣ ΥΒΡΙΣΤΙΚΟΣ ΕΠΑΡΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΝΟΥΜΕΡΟ

    12/3/15 23:29


    Και επειδή ενδέχεται να τα διαγράψεις και αυτά, τουλάχιστον θα ξέρεις, για τον εαυτό σου ό,τι δεν έχεις δικαιολογία.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος23/3/15 14:23

    Και ένα τελευταίο και μόνο για σένα...

    Ξέρεις πολύ καλά ότι ποτέ, ΜΑ ΠΟΤΕ!!!!! δεν "βεβήλωσα" ανάρτηση πολιτιστική, για το χωριό μας, κοινωνική, ιστορική πέραν της πολιτικής αναφοράς........Και το έκανα όχι γιατί δεν με έπαιρνε, αλλά γιατί το πίστευα και καμαρώνω για τους πατριώτες μας.....

    Φυσικά δεν έχεις ευθύνη για ανοίκια σχόλια πχ σε πόνημα του Μαρίνη και φυσικά δεν πρέπει να φυλάς καραούλι, όταν ο κάθε βαρεμένος από μας στις 3 η ώρα τη νύχτα ξεχαρμανιάζει βρίζοντας, αλλά να σε ενοχλεί μόνο η κριτική για τον σύριζα σαν κόμμα παλιά και τώρα σαν κυβέρνηση, κάπου επιτρεψέ μου να σου πω δεν άντεξες την πραγματικά πλημμυρίδα των σχολίων εναντίον της, όχι όμως να μας κάνεις και μαθήματα περί υβριστικών σχολίων όταν είναι πέρα για πέρα χαρακτηρισμοί πολιτικής και πρακτικής των εχόντων ή διεκδικητών την εξουσία........

    Συγνώμη που σου ενοχλήσαμε και πάλι παλιά τον υποψήφιο δήμαρχο....τήρα ρε που τον ξέχασα κιόλας......αργοτερούλια που ενοχλήθηκες για τον υπουψήφιο περιφερειάρχη και τώρα για τον ....καμένο στην ουσία ή για τον κατρούγκαλο.....

    Συγνώμη, γιωργάκο, μπορείς να συνεχίσεις τη λογοκρισία σου.....

    Και αν αφήσεις αυτά τα σχόλια (που δεν το πιστεύω) για τους πατριώτες που πραγματικά ενοχλήθηκαν από τα επανειλημένα (τα ίδια και τα ίδια τρολαρίσματα της για πρώτης φοράς αριστερά) έχω να τους πως ότι και σε σένα στην αρχή.....Ποτέ δεν "βεβήλωσα" ανάρτηση πατριώτη για οποιοδήποτε θέμα......

    Και σου επαναλαμβάνω, γιώρη, λειψοφιρασμένος δεν είμαι......τιμή περιποιώ,,,,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κάτω από αυτό το ιστορικό κείμενο του Θανάση δεν επιτρέπεται να γράφεις πολιτικά σχόλια. Απορώ γιατί δεν το αντιλαμβάνεσαι! Σε άλλη ανάρτηση γράψε για όποιον πολιτικό θέλεις, αν και οφείλω να επισημάνω ότι ορισμένοι συμπατριώτες έχετε χάσει το μέτρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος23/3/15 22:43

    Είχα την άποψη ότι τα ιστορικά κείμενα εμπεριέχουν την πεμπτουσία της πολιτικής πράξης, αναλυομένης και επαρκώς επεξηγημένης, λόγω του βάθους χρόνου, του αποτελέσματος και της κρίσης των γεγονότων με τρόπο νηφάλιο, μακριά από θυμικούς συνειρμούς και ιδιαίτερα μακριά από εξυπηρετήσεις ατομικών, συλλογικών ή ακόμα και εθνικών συμφερόντων....

    Η νωπή ιστορία γράφεται από τους νικητές και

    η ιστορία μακρινών χρόνων και εποχών από τους αντικειμενικούς αναλυτές.

    Ο Θανάσης, πάρα πολύ εύστοχα και γλαφυρά, ανάδειξε δύο θέματα ιστορικά, αλλά άμεσα συνδεδεμένα με τα τωρινά πολιτικά (τουλάχιστον συνειρμικά σε πολλούς και ευθέως αναφερόμενα) πράγματα στην ελλάδα.

    Οι προδότες, οι εθελόδουλοι, οι γερμανοτσολιάδες, οι νενέκοι, οι δοσίλογοι κλπ είναι χαρακτηρισμοί και μάλιστα από "αριστερά" χείλη για πολιτικούς τους αντιπάλους που τολμούν να έχουν διαφορετική άποψη από το δικό τους "αλάθητο"!!!!!!

    Οι γερμανικές αποζημιώσεις και τα κατοχικά δάνεια είναι όπως τα έγραψε ο Θανάσης (είμαι σίγουρος για την επιστημονική του αντικειμενικότητα, εγώ τουλάχιστον), αλλά επειδή πολλή σπέκουλα και πολλή εθνικοφροσύνη χτίζεται πάνω σ' αυτό το θέμα, λόγω των γεγονότων, είναι και αυτό πολιτικό θέμα των ημερών μας και όχι μια απλή ιστορική αναφορά.

    Και αυτό, φυσικά, δεν αναφέρεται στο Θανάση.

    Ο Θανάσης ίσα ίσα λόγω της ανάδειξης του θέματος, επιστημονικά παράθεσε τα ιστορικά γεγονότα περί δανείων.

    Δεν έχει σημασία αν όλοι συμφωνούμε στο διαταύτα για τα δάνεια και τις αποζημιώσεις, αλλά ο σχολιασμός σε κείμενα νενέκων και γερμανικών αποζημιώσεων νομίζω ότι επιτρέπει και σε μένα τον ταπεινό να γράψω κάτι για το σήμερα (πολιτικά σχόλια εννοώ)

    Όπως ο Θανάσης πήρε αφορμή και παράθεσε (και επαναλαμβάνω ορθά και σωστά) τα ιστορικά γεγονότα με αφορμή τα σημερινά πολιτικά δρώμενα, έτσι κι εγώ, ο δόλιος, σ' αυτή την ανάρτηση έγραψα πολιτικά σχόλια με αφορμή την ανάρτηση του Θανάση που γράφτηκε όπως επαναλαμβάνω με αφορμή τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις.....

    Νομίζω ότι άμα το σκεφτείς λίγο και σ' αφήσει ο γιαννέικος εγωισμός θα καταλάβεις ότι η δικιολογία διαγραφής σχολίων μου ήταν τουλάχιστον άστοχη......

    Και περιμένω να ανεβάσεις το σχόλιό μου περί Κατρούγκαλου, γιατί και η προδοσία των ιδεών και των αγώνων έναντι αμοιβής, λέει το ΚΚΕ, ίσως αφήνει υπόνοιες προδοσίας ιδεών και αγώνων....

    Περί προδοσίας λοιπόν ο λόγος....

    Τι δεν καταλαβαίνεις?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.